25 december 2018
Het was effe raar.
Op de radio bij de top 2000 was Cher met if i can turn back time. Ja zomaar kwam ze voorbij. Die tekst bracht mij effe een kwalijk moment.
Want op 1e kerstdag vroeger. Tafel vol met eten. Altijd was er genoeg nooit teveel. Want met 3 flinke kerels in huis. Zorgde mijn moeder er wel voor, dat er genoeg te snaaien was. Ook toen mijn broer en ik aanhang kregen was er genoeg. Kinderen mee nog meer eten. Het mooie was altijd ging alles op. Ja dat was de kracht van moeder.
Nu zit zij ergens anders . De tafel is wel gevuld. Maar toch is het anders. Ik was in gedachte. Gelukkig kan ik praten en op dat moment komt er een foto binnen. Tja een foto van mijn moeder. Die foto zei een heleboel. Meer dan duizend woorden.
Het is raar om te weten. Dat mijn vader en moeder afgelopen donderdag een kerstdiner hebben genoten en dat er in Dordrecht een eigenheimer van een directeur m/v zit. Die mensen geen diner gunt. Echt dan ben je niet met de mensen begaan. Dan denk je alleen in papierwerk. Niet menselijk echt ik begrijp dat niet. Nu ik het van de week van dichtbij heb meegemaakt. Hoe mensen kunnen genieten op hun manier.
Het is voor ons mijn vader en broer gewoon raar. De laatste jaren gebeurde er veel. Teveel om op te schrijven. Nu is het kerst en mis ik wat. Iets waar ik eigenlijk best wel een hekel aan heb. Dat is dat ijsbrood finanetta of zoiets. Dat was altijd het toetje. Tja hoe zal kerst volgend jaar zijn.
alexschrijft.nl 