Zij weet niet wat er in de wereld speelt. Zij weet wie er wel of niet hun handjes bij hun zak hebben gehouden. Nee mijn moeder geniet op haar manier van muziek, van bewegend beeld op tv
Mijn moeder heeft de ziekte van Pick Ze is in het laatste stadium aan beland. Na een hele lange weg, een hele lange weg zelfs. Nu praat ze over waar ze geboren is Dus haar gedachte is zover terug. Dus bijna bij haar geboorte. Raar verloop he.
Mijn moeder door veel mensen in het verleden niet begrepen, ze was raar. Ze was gek ze was klein. Ja ja bla bla ze had drie grote mannen om haar heen..Als ze die maar zag, dan was ze veilig..Mijn moedertje was onze moeder. Wat mensen over haar dachten. Tja die mensen hebben tot de dag van vandaag nooit naar gevraagd. Dat zegt veel over mensen..
Oh ja ben vandaag in laren geweest. Maar ja het was net zoals woensdag, gewoon stabiel op haar manier..
Je kan wel denken dat je op papier meer bent. Maar dat papier kan verfrommeld worden en verdwijnen in bak. Je kan denken dat je iemand kan kan kleineren, dat is niet moeilijk, maar weet wel dat kleintjes groot kunnen zijn in vele dingen.
Elkaar in de waarde laten. Want iedereen gaat slapen wakker worden, naar de wc. Iedereen heeft rood bloed. Iedereen heeft gevoel. Waarom zou je daarop inspelen. Omdat jezelf zwak bent. Je kan wel denken dat iemand wat wil. Maar vragen staat netter. Want alles begint met ja of nee.
Vrouwen en maar ook mannen. Kunnen soms gewoonweg niet met hun gevoel ergens naar toe. Want niet altijd is er een begrijpend luisterend oor aanwezig. Want de 1 gedachte is meestal. Daar heb haar of hem ook weer. Angstcultuur is , beetje jammer hoor. Ik ben geen persoon om hier mee door te gaan. Weet wel wat respect is. Dat is het belangrijkste wat men voor elkaar moet hebben. Want zonder respect tja alles onbegonnen zaak..
Dat dus duidelijk..
Het moet van beide kanten komen. Niet van de sterkste kant. Maar ook niet van de zwakste. Maar van beide kanten..
Het is regenachtig zeg maar gerust, er is helemaal niks aan. Maar goed mijn vader een warme muts op. Stond ie al bij de ingang te wachten. Niet te lang hoor. Gezamenlijk lopen wij de deuren door..
Te lang geleden weer. Mijn vader loopt door om zijn vrouw,mijn moeder te halen. Je merkt gelijk toen ze terug kwamen, welk personeel op de afdeling is. Mijn moeder straalde rust uit. Wou praten gooit meer letters door elkaar heen. Dan gemiddeld scarbelaar maar goed. Haar dwang naar een advocaatje is niet uit te leggen..Het zelf eten daarvan is onmogelijk, voeren wat mijn vader met liefde doet.
Het is bijna onmogelijk om het te doen. Als het op is. Kijkt ze sip. Op haar manier dan. De woorden tja , haar opgetrokken benen. Want haar hoofd kan ze nu op haar knie liggen. Ze gaat achteruit. Maar ze heeft nu even pas op de plaats gemaakt even niks. Wanneer de volgende fase intreedt kan ik niet weten. Ik weet wel, de stappen die de ziekte van Pick inhoudt. Zijn echt kort of heel lang. Niemand weet het precies. Het is een andere wereld.
Nog effe de handjes in de lucht en ze wou naar huis. Haar ouderlijk huis. Ergens in Bussum. In werkelijkheid bedoeld ze gewoon de huiskamer aan het einde van de gang..
Lekker stereotype he. Chauffeur gehaktballen en koffie. Tja hou vol. Maar die gehaktballen eet ik thuis wel. Die maak ik zelf. Want van de prijs die ik onderweg betaal voor een balletje daar maak ik zelf meer ballen gehakt van.. Daarbij fabrieksballen. Zijn gewoon niet te vreten.
Dan hebben we de koffie. Ja ik hou van koffie. Is daar wat mis mee. Jarenlang ervaring met koffiemachines onderweg bij klanten. Van plofkoffie tot zogenaamd vers gezette koffie die dan in een kan wordt geschonken en onder de noemer verse koffie, menig asfalteer meneer wil het graag gebruiken. Oh ja gooi het ook niet bij een plant. Want die houdt er ook niet van..
De beste koffie drink je gewoon thuis. Lekker veilig en goedkoper dan onderweg. Ok ik heb de luxe dat ik vrienden onderweg heb. Waar ik vaak een koffiemuntje krijg. Maar net zoals bij de bal gehakt. Is de koffie tegenwoordig onderweg de hoofdprijs, 3 of 4 euro voor een bakkie pleur. Je mag niet meer omrekenen. Maar ik zeg duur bakkie.
Elke dag beginnen met koffie, tja ik wel. Kan ook elke dag beginnen met een glas alcohol, maar dat doe ik maar niet. Krijg je ook een naam van..Koffie verslaafd zo wil ik het niet noemen. Meer een koffie liefhebber ben ik gewoon. Iets wat dus wel klopt. Chauffeurs en koffie.. Ook al neem ik tegenwoordig ook thee. Dat is soms onderweg beter te pruimen dan de koffie. Want van sommige bakken koffie.
Onderweg dan moet je gelijk naar de wc. Onderweg zijn tegenwoordig weer de wc kapot.Heel vreemd zeg..Daarbij is de koffieautomaat lang geleden schoongemaakt dus buiten gebruik is makkelijker, dan doet het warm water het altijd nog. Dus daarom thee.
Een aantal weken kreeg ik een boordcomputer bericht, van iemand uit een onverwachte hoek. Belde hem vroeg in de ochtend op. Wat bel jij vroeg. Voor jouw vroeg voor mij laat. Nachtrijder..Het ijs was gebroken voor een aantal weken eh dagen. Alex wil jij op 9dec naar Amersfoort gaan voor ons..
Dag van de vrachtwagenchauffeur tja sturen jullie mij. Is dat wat. Meerdere mensen op het hoofdkantoor hebben mij aangedragen. Dus heren en dames collega’s ik zit er niet diep in met mijn arm. Dit hadden jullie ook kunnen vragen. Dat heet praten.
Vrachtwagen effe laten verwennen, tja mooi wit is niet lelijk. Donderdag op de normale tijd mijn bed uit, in nijkerk. Kwam er iemand binnen lopen, Alex kom effe een ontbijt brengen. Mooi de mensen waar iedereen een mening over heeft. Staan in nacht ontbijtjes te maken voor alle collega’s die aan het werk zijn of gaan. Tja het zijn ook mensen. Dat weet bijna niemand.
Na mijn rit effe omkoppelen in nijkerk en precies om 09.00 uur reedt ik het parkeerterrein van de 2e steeg in Amersfoort op. Koffie toch zeker. Voorstellen doen we niet, want we zijn toch allemaal hetzelfde. Goh jij bent Alex toch die schrijft. Jep thats me. Mag ik jouw mailadres tuurlijk..Ok gaan we wat doen..
Want vrachtwagens opstellen is een vak apart. Soms is een vrachtwagenchauffeur toch wel de aangewezen persoon om de leiding te nemen. Dus in halve cirkel en podium in het midden. De sterke verhalen kwamen vanzelf. Het optreden heeft iedereen gezien..
Mooie he die witte in het midden
De meningen zijn verschillend eigenlijk, is de dag gewoon de aanleiding voor vele schreeuwende collega’s om weer eens los te gaan. Voor die collega’s heb ik een vraag. Dezelfde vraag stel ik altijd..Waarom als je boos bent en te weinig verdiend en deze dag daar voor aanpakken. Waarom stapt u elke dag weer in de vrachtwagen. Draait u de sleutel om en doet het kunstje wat wij zo goed kunnen..
Dat dus ik kom graag terug volgend jaar. Waarom omdat ik wel begrijp Waarom deze dag is..
Daar lichte mijn telefoon op. Goh ouwe Anton. Hiep hoi ouwe gek. Hoi Alex gozer. Oh oh wat is er loos. Je bent gezien vandaag Alex. Ergens in een wasstraat, was je verdwaald soms.
Ha ha nee joh Anton. Weet je morgen. Wat voor een dag het is. Ja geloof donderdag Alex. Dat is het elke week toch. Ja zeker Anton. Maar het is dan 9 december de dag van de chauffeur ja begrijp ik. Maar wat deed jij dan in de wasstraat in nijkerk.
Wat doe jij in de wasstraat vriend. Mijn truck laten wassen. Maar jullie hebben toch een eigen luxe wasstraat, oh wacht effe. Onder welke steen heb jij geleefd Anton. Morgen sta ik in Amersfoort bij de 2e steeg. Jouw wel bekend. Hoop niet dat jij daar ook staat. Nee dat niet maar wat gaat jij doen dan daar..
Dat vindt ik een heel goede vraag. Denk mooi zijn. Met een aantal bedrijven uit de buurt. Iets met de dag voor de chauffeur, ja Anton onze dag. Dat is eigenlijk elke dag toch. Respect enzo ,praten met elkaar en elkaar helpen, stop effe Alex buldert Anton. Wat heb jij gedronken vriend. Echt doet effe normaal.
Dan zeg je tegen mij dat ik onder een steen geleefd hebt. Doet effe normaal zeg. We gaan toch niet menselijke trekjes krijgen he. Geloof dat ik morgen maar eens bij de 2e steeg kom. Hoe laat is dat vriend. Anton de lijn wordt heel slecht zeg. Geloof dat ik onder een steen verdwijn..
Lege supermarkten. Tja de prijzen worden toch duurder. Lege benzinepompen tja de brandstof is toch duur. Kan wel effe doorgaan, dat de chauffeurs te weinig verdienen. Dat hoor ik heel vaak.
Dat een stratenmaker meer verdiend. Nou waarom ben je dan chauffeur geworden. Waarom ben je chauffeur geworden, ooit omdat er geld kon worden verdiend. Tegenwoordig om een zeikpaal te zijn, een paar waar mensen tegen aan kunnen zeiken, nooit doen wij het goed. Altijd staan we in de weg. We halen in waar het niet mag , we denken nooit aan andere weggebruikers , we zijn tuig van de laagste roggel.
De waarheid is . De beroepstoerist die zijn best doet om zich aan de regels te houden. Leeft in zijn eigen wereld. Dikwijls tegen regels aanloopt. Regels die gemaakt zijn. Door mensen die niks met transport hebben. Bam daar is het. Mensen die regels en afspraken maken , die mensen die nog nooit iets van transport hebben gedaan..Nooit eens aan een chauffeur vraagt hoe vindt je het nou..
Te weinig chauffeurs jep teveel mensen die regels verzinnen. Zo is de cirkel rond. Zeg het maar waarom zijn er overal te weinig personeel, maar dan overal. Zeg het maar. Kom maar door.
Iets met belasting , iets met meer praten ,iets van waardering zeg het maar. Wat is de oplossing ik weet het niet.
Vandaag weer naar Laren. Gisteravond zag ik die man mijn vader ook al. Lekker gegeten met zijn 5en , maar goed vandaag is weer een andere dag. Reed de parkeerplaats op. Zijn wagen stond er al. Lopend door de schuifdeuren heen. Mogguh pa..Hij stond te wachten daar.
Lopend door de gang, hopen we elke keer eigenlijk wel. Dat moeders aan komt rennen en kan lachen en ons kan knuffelen, de waarheid is anders. Ik zie een vrouw die mijn moeder is en die in een rolstoel zit. Totaal niks meer weet. Ze kan je aankijken zonder blik..
Mijn vader haalde haar op uit de huiskamer, als ik daarnaar kijkt , krijg ik een gevoel van kippenvel, de liefde die er nog is. De zorgzaamheid en dan keihard in het restaurant op je bek gaan. Omdat moeders nergens meer op reageert. We staan machteloos, ze kon nog op commando haar hand opsteken, het advocaatje ging moeizaam , want haar mond tja ..
We weten wat er loos is. We kunnen alleen maar doen wat we moeten doen. Als de dag daar is. Zijn wij erook. Dan weten we het. Ze heeft rust. Nu is ze bezig met de laatste stappen. Hoeveel nog weten wij niet..
Het is een druilerige zondag zeg. Maar daar kan ik tegen. Geen depressie te bekennen dat scheelt weer. Hoop takjes en blaadjes op de weg. De 1e herfststorm is geweest.
Maar goed we lopen over de parkeerplaats opzoek naar mijn vader. Niet daar wat raar. Precies 11.00 komt ie aan hoor. Zal eens precies op tijd komen. Ahum ja pa ik snap het. Gezellig door de deuren heen. Kon wel zien in het restaurant dat het buiten slecht weer is.
Hoe zal het zijn met moeders. Oh ja zag de kaarten in haar kastje leggen. Dank allemaal wat een heerlijke dikke stapel. Lopend naar de huiskamer. Hoop nieuwe mensen. Dus nieuwe gebruiksaanwijzingen. Moeders in haar racestoel keek mij aan en dacht het zal wel..
Lopend naar het restaurant, mooi plaatsje gevonden. Moeders wat wil je, sous komt er altijd trouw uit. Jullie weten wel wat dat is. Al met al. Het is niet veel meer met haar. Dat weten we al langer. Ik lieg erniet om..Het gaat hard.
Het op bezoek gaan is gewoon uit respect voor mijn moeder. Dat is gewoon zo en laat ik geen punt tussen vallen. Omdat ik vindt dat het ons leven is. Als mensen er anders over nadenken moeten hun zelf weten. Ja ik ben die grote gast met een kale kop en tattoos, maar wel met respect voor zijn moedertje.
Het is de zondag de laatste zondag van onze vakantie, vannacht gaat de wekker weer. Maar goed. Sinds een paar weekjes naar Laren toe. Eens kijken hoe het is daar.
Mijn vader was er ook. Wat we kwamen gelijk aan. Samen effe dollen op de parkeerplaats lopen we naar de ingang. Mondkapje op en handen effe in de alcohol gaan we de deuren door, lopend door de gang heen.
Gaan we eerst naar haar kamer. Ze heeft een nieuwe buurvrouw gekregen. Want de aardappel meneer is overleden, kwam effe binnen. Maar ja dan ons zonneschijntje halen. Hmm een blik wat geen blik is in haar ogen. Maar goed. We doen het maar zoals we denken. Hopelijk doen we het goed.
Ze is of ze gaat achteruit dat weten we. Kan er veel over schrijven maar doe ik effe niet. Want..
Deze vrouw van deze man is volgende week zaterdag 25september jarig. Zij mag dan hopelijk 72jaar worden. Wat mij leuk zal zijn. Nog een ronde kaartjes sturen.
Voor de jarige Dien Does vos. Adres.
Het adres is. De Stichtse Hof .
Afdeling Mauvezand en Le Gras.
Naarderstraat 81
1251.BG Laren .
Lijkt me leuk voor haar. Gewoon eens kijken wat er kan gebeuren. Dank alvast.
alexschrijft.nl 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.