Laat je stem horen en niet je stem smoren.

Iedereen heeft recht tot demonstreren, iedereen heeft recht tot leven.

Of je nou zwart bent, blank, blauw, homo of lesbisch of weet ik veel wat je bent, iedereen mag leven zoals ie wilt leven. Nu in Amerika een mafkees is gekozen door wijze kiesmannen en niet eens door het volk, is het startschot gegeven voor een verandering of eigenlijk een vernedering, Trump is zijn naam, een clown met een blond haarstukje, is dat wel echt.

Hij gaat tekeer als een olifant in een porseleinkast, hij denkt dat ie de man is die Amerika nodig heeft, meneer kan zoveel denken, misschien denkt ie in zijn eigen wereld, hij loopt te pronken met een dame aan zijn zijde die wat jaren jonger is en duidelijk voor zijn geld gegaan is en nu verplicht netjes moet sjansen met beveiliging medewerkers. Het is mij duidelijk.

Duidelijk dat meneer Trump zijn macht gaat gebruiken om de wereld kapot te maken, ja kapot te maken. Hij zal mensen weer in een hokje gaan zetten, dat zal door dreunen in heel de wereld, let maar op, Wilders zal erop gaan mee varen, mensen die er ook mee ingaan met deze mafkezen zullen spijt krijgen, want racisme zal nog erger worden, homo zijn zal worden neergezet als een vreselijke ziekte, zwarte mensen zullen moeten vechten voor hun rechten.

De gedachten dat mensen zeggen, we willen het land teruggeven aan het volk benauwd mij, want is niet iedereen van de wereld, denk niet zwart wit, ja het zijn zong teksten maar zo de waarheid. De waarheid zal nooit meer gezegd mogen worden, want dat zien we nu weer, hoeveel mensen demonstreren nu in Amerika. Woman’s March een demonstratie tegen Trump , vrouwen in actie tegen de gedachten gang van een clown, de clown die nu keihard zegt, dat er bij zijn inauguratie meer mensen waren dan bij de demonstratie, ja wel ik propaganda van de eerste rang.

Foto’s liegen niet, mensen liegen niet, maar Trump en zijn consorten liegen wel. De kracht die de pers, sociale media hebben zal groot zijn, mensen zullen altijd moeten demonstreren tegen alles wat onjuist is.

Nu komen hier in ons land ook verkiezingen aan, wat gaat hier in ons land gebeuren, als je goed nadenkt en dan weet je het wel. Ik gaat er niet mee in, ik geloof er niet in, dat het land teruggeven een oplossing is. Ik geloof dat mensen in hokjes stoppen niet meer van deze tijd is. Ik geloof dat mensen, mensen zijn. Ongeacht waar ze vandaan komen, ongeacht wat ze zijn of willen zijn.

Ik zeg sta op tegen het gedachten gang van racisme en onderdrukking, doen we dit niet, dan kunnen we niet meer rustig slapen, maar de president slaapt wel zacht, want die geniet van alle heisa, hij heeft de macht. Hij kan doen wat ie wil en zijn volgers in de wereld, ja die komen eraan.

Stop met de betutteling ga leven.

 

De betutteling gaat stilzwijgend door in dit land, ouderen mogen niet meer bepalen wat ze willen doen, jongeren krijgen geen keuze meer om te eten wat ze willen, de werkende mens, tja die worden in een hoek gezet, als je mond maar houdt, dan ben je de beste.

Waarom mogen ouderen niet zelf bepalen wat ze willen doen, ze hebben al een heel leven achter de rug, van werken en nog meer van dat soort gedachten. De tijd is voor hun toch gekomen om te gaan genieten.

De jongeren groeien op met een etenswijze, van dat ik me zeg, hoe kan je daar groeien van, dicht groeien zeker, mensen laat uw kinderen gewoon eten zoals het hoort.

De werkenden mensen tegenwoordig, staan met hun rug tegen de muur, want als je een grote mond hebt, dan heb je een probleem, weet je teveel, dan ben je beterweter. Ondertussen ontstaat er sfeer op elke werkvloer, van je hebt mensen die teveel verdienen voor wat ze doen en de mensen die willen werken, maar niet mogen werken. Tja had je maar door moeten leren, waarom zeggen mensen dat. Te veel leren is niet altijd goed, want waarom teveel leren voor wat je wilt gaan doen.

Het is de trend van tegenwoordig, elkaar betuttelen tot je er kotsmisselijk van wordt. Waarom doen mensen dit elkaar aan, waarom verzint deze achterlijke regering de regels en stelt wetten op, waarom mogen ministers wel domme fouten maken en worden ze niet afgestraft omdat Rutte geen klote heeft. Waarom pikken we alles nog tegenwoordig, we lopen netjes in de pas mee, maar denken heel wat anders. Niemand durft meer wat te zeggen, tegen mensen die op ons neer kijken.

Het is eigenlijk heel simpel, iedereen is van vlees en bloed, iedereen leeft op deze aardkloot, laat iedereen in zijn waarde, dan zijn we op de goede weg. Ik weet dat het niet veel uitmaakt wat ik schrijf hier.

Mijn instelling is zo onderhand wel ik laat mensen in hun waarden, praat met iedereen, kan met iedereen door een deur heen, maar weet wel, dat ik niet voor iedereen de deur open zal houden. Ik geef respect en verwacht dat ook eigenlijk wel terug, mensen die denken dat ze meer zijn, daar weet ik wel raad mee, die negeer ik wel, politiek correct dat dan weer wel, want als een minister de boel kan belazeren waarom zouden wij of ik dat ook niet kunnen dan.

Dit is een blog wat mij even hoog zat, mensen leef gewoon, geniet van de dingen die er zijn, geniet van elkaar. Want we worden geleefd door mensen die ook weer geleefd worden, alleen die mensen denken teveel en wij pikken teveel..

Alex.

Menselijkheid tonen en respect geven , mijn wens in 2017.

Het leven is een groot puzzelstuk.

Ik begin dit laatste blog van het jaar 2016 gelijk goed, want het leven is een puzzel, die kan bestaan uit vele losse puzzelstukjes. Ik en mijn lieve vriendin zijn daar een groot voorbeeld van, begonnen wij het jaar 2016 in een grote puzzelbak, met heel veel stukjes weten wij aan het einde van dit jaar, dat alle stukjes die we hadden op zijn plaats zijn gevallen. Zo genoeg geneuzel over mij zelf.

Ik wil het eens hebben over menselijkheid, dat woord is net zoals respect een woord met een betekenis, die iedereen bijna niet meer weten. De tegenwoordige jeugd is een robot aan het worden en de oudere jeugd geeft zeker het voorbeeld niet hoe het moet, op internet is de grootste ellende te vinden, het woord respect in reageren is ver te zoeken. Daarover straks zeker meer.

Maar echte menselijkheid is ziek worden, door te veel nadenken en binnen vetten, ja het was een goede hele goede vriend van mij, ik heb hem in het verleden al eens gezegd, kerel als je wilt praten kom dan. Maar ja, een chauffeur die zijn kilometers maakt, denkt gewoon teveel na en hij kwam zijn eigen tegen. Het belangrijkste van het lichaam deed een beetje raar, ja zijn hart. Mijn goede vriend kwam thuis te zitten, hij werkte hard en zo hard dat ie weer mag rijden. Thieu ik ben trots op je vriend en weet dat er ook echte vrienden zijn.

Echte vrienden, ja jeugdvrienden dat waren we zeker, zij die achterop zat op mijn fiets op Texel , mijn jas vol lippenstift bevuilde, omdat ik een brede rug had, kon er zat op, zij woont al heel wat jaren in Almere en eigenlijk pas sinds een paar jaar weer contact, zij heeft een hoop mee gemaakt, teveel eigenlijk en ze loopt vaak in gedachten, zo ook een keer op vrijdag middag, ergens in kansloos doe- mere in Almere, helemaal in trans en wie stond daar , ja ikke, hallo Karin , ze keek op en weg trans. Ik weet dat je verdriet hebt, ja hebt een hoop verloren de laatste jaren. Maar je bent sterk.

Nu kom ik ergens waar menselijkheid en respect heel ver te zoeken is, namelijk in de werksfeer.

Mijn werk als chauffeur neem ik als voorbeeld. De transportwereld veranderd radicaal, de mensen veranderen in hun gedachten, ze lopen te janken als kleine kinderen, als er weer een ongeluk is gebeurd met een oostblokker die toevallig in de berm kwam en kantelde, jawel dan komen de reacties los. Onmenselijk gewoon zonder respect branden ze de chauffeur die een vrouw en kinderen thuis heeft af. Want daar zijn we goed in, ik we want personen aanwijzen doe ik niet, maar ik schaam me diep voor de mensen die denken dat het flink is om mensen te beledigen. Respect is het toverwoord, ik schrijf heel veel over en weer met Edwin Kuiper, je weet wel die eigenrijder eigen baas en eigenaar wat die mooie zwarte Renault truck, ik schreef eens een blog voor hem en dat was 1 van de best belezen blogs dit jaar en op twee Eline de truckchauffeuse.

Hij schreef dit voor het jaar 2017.

‘’2016, wat een apart jaar!

Ten eerste weer heel veel mensen (beter) leren kennen. Allemaal “positivo’s.

Thuis het een en ander veranderd, waardoor wij weer volop zonder grote zorgen de toekomst in kunnen.

Maar ook het jaar van onze nieuwe vrachtwagen, waardoor we nogal wat aandacht hebben gekregen van diverse media. Gelukkig allemaal positief en erg leuk.

Kritisch heb ik nogal wat dingen gevolgd en zelf ook het een en ander op mijn pagina geplaatst. Waar ik onderhand wel achter ben, is dat je van een groot deel géén mening mag hebben, hoe negatiever je bent, des te meer aandacht krijgt je post.

Maar dan sterft er vorige week ineens een Poolse vrachtwagenchauffeur, die het gevecht om mensen te behoeden voor een ramp, met zijn leven heeft moeten bekopen. Vreselijk dapper, vreselijk triest. Maar ineens zie ik duizenden reacties op FB, waarbij het ineens geen “Kutpool” meer is, maar een HELD. Een beetje doorzoeken doet je dan beseffen dat dat allemaal reacties zijn van mensen, die op de “Jank pagina’s” nooit reageren.

Ik ben er dus van overtuigd, na een gesprek met Alex Does, dat het niet ineens de jankers zijn, die nu ineens bijdraaien, maar dat er op Facebook een hele grote groep mensen zit, die normaal alles rustig bekijken en zich niet mengen in het “hersenloze gezeur”.

Ik hoop dat onze gedachte daarover juist is en dat deze mensen het aankomende jaar meer reden hebben, om ook mee te praten. Natuurlijk niet over nog meer doden, maar simpelweg, een beetje normaal doen tegen elkaar.

Natuurlijk is niet alles rozengeur en maneschijn, maar we kunnen ook overdrijven.
Lach eens wat meer, denk wat langer na voor je iemand in alle anonimiteit tot grond afbrandt en laat een ander ook gewoon een mening hebben.

Iedereen fijne feestdagen en wens jullie allen een prachtig en positief 2017’’

 

Edwin diep respect voor je als eerste, je bent prachtfiguur, ook ik heb mensen leren kennen, waaronder jij, een eigen mening en duidelijk, gewoon zoals het hoort. U merkt dat Edwin en ik op dezelfde lijn zitten. Heel mooi om dat te weten, want dan kunnen we in 2017 eens goed beginnen, met een positief beeld van chauffeur neer gaan zetten, dat kunnen we niet alleen, ik weet dat er chauffeurs zijn die er ook zo over nadenken.  Ik zou zeggen hou mij in de gaten met dit blog in 2017 en sluit je aan bij de positieve chauffeurs.

Misschien kunnen we ook de bedrijven waar we komen en werken eens menselijkheid bijbrengen, dat zou mooi zijn, want zo onderhand is de sfeer bij een bedrijf, je doet wat ik je zeg voorschrijf, toon geen gevoel en hou vooral je mond dicht. Waarom geen gevoel tonen, hebben mensen geen gevoel dan, ja ik wel.

Jaren leefde ik thuis op mijn werk en nergens anders, familie zag ik niet, vrienden tja die verklote ik gewoon, maar in 2017 staat er nieuwe Alex op. ik ga weer mensen persoonlijk spreken altijd beter dan via whats app en wat dan ook, ja ik word menselijk gewoon menselijk.

Ik zeg als laatste, dit was de laatste van 2016.

Laten we daarop gaan proosten en denk eens aan de mensen die dat niet kunnen, mensen die moeten werken of onderweg staan.

Tot volgend jaar weer.

-alex-

Daag mooi 2016 en hallo nog mooier 2017

Effe de rust erin of juist niet.

Dat zijn de gedachten die het mij lastig maken, na een bewogen jaar op schrijvers gebied ben ik op een punt gekomen om terug te kijken, het jaar 2016.  Het was eind januari dat ik in een dipje kwam. Maakte een keuze en dacht bij mezelf ik doe het niet meer, gooi mijn pen in een bakkie en klaar, maar door twee mensen die zeiden, Alex je bent een schrijver. Was ik een schrijver, maar wat voor 1 eigenlijk. Iemand die niet in de aandacht wilt staan, iemand met een achtergrond als een muziekliefhebber, maar ook iemand met een leven, een leven wat rumoerig was, maar ik schreef het van me af. Gewoon schrijven. Ja heel gewoon, dat was in februari, mijn blog was dood, maar reanimeren helpt altijd en ik kwam terug, Alex schrijft was er weer, niemand heeft er ooit wat van gemerkt omdat het in twee dagen gebeurde. Het hele jaar 2016 was een jaar van openbaringen er gebeurde zoveel. Ja ik zou er eventueel een boek over kunnen schrijven.

Het jaar 2016 kan ik ook heel snel omschrijven, want door liefde, respect en bovenal gewoon praten, ben ik gekomen waar ik nu ben, samen met mijn vriendin op een mooi punt, dat de puzzel in elkaar ligt en dat wij 2017 in gaan met knallend feest. Waarom omdat wij 2016 gaan afsluiten als een jaar van ommekeer. 2017 wordt een jaar van veranderingen, nog meer positiviteit met het schrijven, beginnen aan een nieuw boek. Maar ook ondertussen denken aan hoe de wereld kan veranderen, nee niet de hele wereld maar de wereld van het transport, zo schreef ik dit jaar een blog over Edwin Kuiper een eigen rijder met een verdomd mooie Renault truck onder zijn kont, die kwam laatst op twitter met een nieuwe naam, de beroepstoerist, goud gewoon, gewoon je werk als vakantie zien, maar wel hard blijven werken, dat is de weg die ik wil bewandelen in 2017, net zoals de beroepstoerist , leven laten zien zoals het kan zijn , bekijk het eens van de andere kant, maak van negatieve het positieve , Edwin doet dat, ik gaat doen en nog iemand die ik dit jaar omschreef is Eline, ja de dame uit het verzekeringswereldje, die diesel in haar bloed heeft, zij maakte ook een keuze in 2016 en gaat 2017 in als iemand die het chauffeurswereldje ook positief wil gaan maken.

Ik weet zeker dat er in 2017 drie namen samen naam gaan maken en vooraan gaan staan, om het chauffeurswereldje weer eens te laten zien, hoe het wel kan. Denk dat er nu twee mensen denken, Alex wat bazel je nou, maar ik weet zeker dat er in 2017 een ontmoeting komt en de gedachten over alles samen gaan smeden.

Ja dat wordt 2017 ik ga opstaan als een blogger die boeken schrijft van muziek houdt en denkt dat ie zijn wereld kan veranderen. Samen met mijn liefste en de mensen die hetzelfde denken.

Tuurlijk blijf ik chauffeur of hoort dat ook bij de verandering, dat is een vraag die ik open gaat laten. Maar 2016 was een mooi jaar en ik weet dat komende jaren nog mooier worden. Nu ben ik er nog steeds niet uit of de rust erin moet of juist niet. Deze maand dan, nee dat denk ik niet, want mijn boek is uit, het boek wat goed ontvangen werd, mensen die het leuk vinden om het lezen en mensen reageren op een manier waar ik blij van word.

Ook benieuwd naar mijn boek. Kan hoor leuk voor onder de kerstboom. De link naar mijn boek is rood.

Dat bedoel ik nou, rust erin nee dus, want 2016 was mooi, maar 2017 wordt nog mooier..

 

De schein heilige onderhandelingen komen er weer aan…

Wat zou je zien wat de bonden bij de cao-onderhandelingen op 26 oktober ’16 gaan voorleggen aan de werkgevers. Die vraag kwam voor bij ergens.

Als ik gezond nadenkt, over deze vraag, dan zeg, mijn achterstallig loon wat al jaren bijna gelijk is, ok met enkele minimale procenten is het gestegen, maar in vergelijking met het levensonderhoud totaal te weinig, ik ben een gescheiden vader met twee kinderen. Sinds ik gescheiden ben is mijn salaris met twee procent gestegen, mijn alimentatie met 10 procent, kan nu al de reacties raden, dan had je niet moet scheiden, maar dat is een bullshit reactie. Wil alleen maar zeggen, de lonen stijgen weinig, maar het levensonderhoud is gewoon slechter, als chauffeur trap je de kilometers weg.

Dag en nacht zijn we onderweg, de wekker gaat op de vreemdste tijden, ik rij binnenland, meestal of eigenlijk leef ik altijd in de nacht, ooit reed ik buitenland, ja de kosten van een buitenland chauffeur die rijzen ook de pan uit, bekeuringen om de stomste dingen, de criminaliteit is tegenwoordig niet meer bij te houden, de markt wordt kapot gemaakt, door transporteurs die liever voor goedkoop ongeschoold personeel gaan, dan voor kwaliteit van de Nederlandse chauffeur, waarom is dat zo.

Omdat de bonden geen kloten hebben, jarenlang is het overleven in het transport, chauffeur ben je om dat je chauffeur bent, je leven is afgestemd op spullen van A naar B te brengen en aan het einde van de maand, ja je moet veel overuren hebben, want met 40 uur red je het niet.  De chauffeur leeft van zijn overuren. Bij een hypotheek aanvragen, wordt er al jaren gevraagd, hoeveel overuren maak je, dan nemen we daar een gemiddelde van.  Wat klopt er hier niet.

Het basisloon is gewoon weg te weinig, want als je een verdiende vakantie gehad hebt, dan krijg je gewoon je basisloon en niet daarop een gemiddelde van je overuren, nee het basisloon is gewoon vet te laag, vraag het eens in je omgeving, merendeel van de bevolking heeft een basisloon wat vele male hoger is dan het basisloon van een hardwerkende chauffeur.

Uiteindelijk blijft de vraag bestaan wat wil ik hier mee bereiken, nou eigenlijk helemaal niks, want wie ben ik nou, een chauffeur die zijn hoofd boven water probeert te houden, die zijn eigen afvraagt, waarom ben ik nog chauffeur.  Waarom ben ik dat nog.  Zich eigen afvraagt of er mensen zijn op deze wereld, die praten voor ons, ook gescheiden zijn en kinderen hebben. Oh nee want die mensen krijgen geld voor stom lullen, daarom zeg ik. Wie ben ik eigenlijk.

De eenzame trucker, ja dat ben ik

De eenzame trucker, trapt zijn kilometers weg over het zwarte asfalt, ja dat is een oude spreuk, maar zo de waarheid. De trucker zorgt ervoor dat de mensheid kan eten en drinken dus kan leven.

De hele wereld vergeet dat namelijk, maar ik schrijf niet over de hele wereld, maar over Nederland. Het land van de bekrompenheid, het land van de zuinigheid, want is het niet zo dat wij chauffeurs te weinig verdienen voor wat wij doen. Want wat verdiende u 25 jaar geleden en wat verdient u nu, is het werk veranderd, nee we rijden nog steeds van A naar B, met de levensbehoefte van de mensheid, maar het salaris is maar minimaal gestegen, geloof dat wij 20 procent te weinig verdienen. Dat kan wel kloppen, we verdienen gewoon te weinig, want het werk is wel hetzelfde gebleven, maar de verantwoordelijkheid is vele male groter, het verkeer is drukker geworden, de technologie is met grote stappen beter geworden, boardcomputers en gps bepalen ons leven, ja wij hebben een baan, wat inhoudt, dat we met vele dingen bezig zijn.

Dan het verkeer, het verkeer in Nederland is druk, fietsers in de stad, ja dat zijn objecten voor een chauffeur, wat het meest gevaarlijk is, want fietsers zijn onvoorspelbaar. Dooie hoek is het meest gevaarlijke. De mensen in personenauto’s staan op twee, wat een kamikazepiloten, zijn dat. Elk gaatje vullen ze op en liefst voor een vrachtwagen, wie moet dan remmen, ja de chauffeur, maakt niet volgens de automobilist dat ie geladen is met het eten, wat in de avond op tafel staat. Dat maakt echt niet uit. Op drie staan onze eigen collega’s, vrienden van de weg, voor hetzelfde onderweg, spullen van A naar B brengen, maar ondertussen zijn de verschillen zo groot, dat het onderscheidt in rijstijl erg zichtbaar is.

Waarom wordt dat niet gezien, waarom worden wij niet beloond voor wat wij doen, de bonden, ja het FNV en CNV. Op papier bestaan ze, maar ondertussen, likken ze hielen van de Nederlandse regering en de werkgevers, al jaren durven ze geen looneis op tafel te gooien, want mijn basissalaris is net bijna net zo hoog als 25 jaar geleden, hoe kan dit.

Het is gewoon ongelooflijk, dat de laatste staking van chauffeurs, neer is geslagen door de regering, want snelwegen blokkeren, mag niet. Wat mag niet, mogen wij niet vechten voor onze eigen centen. De bonden doen het niet, moeten die mensen van de bond niet eten dan. De hele regering ziet er goed uit, het binnenhof gaat verbouwd worden, geloof niet dat de kabouters de spullen gaan aanleveren.

Ik vraag me af, waarom we zo mak zijn. Omdat we van ons werk houden. Is dat zo ja dat is zo.

Want ik kan van me eigen zeggen, ik heb diesel in mijn bloed en dat is eenmaal zo, ik was een kleine jongen en wist niet beter dan, ik word chauffeur, niemand kon mij tegen houden, niemand zei, chauffeur zijn is geen leven, chauffeur zijn is een roeping, ondanks dat we alles moeten weten.

Ja ik ben een eenzame chauffeur in hart en nieren, die zijn kilometers wegtrapt…

Delen: mag altijd, graag zelfs

Het leven bestaat uit ademen, het in uit en uitblazen van zuurstof, maar het leven kan ook bestaan uit stokstijf stil blijven staan in je mooie leven, keihard met de feiten op je neus krijgen.

Ik heb in het verleden teveel mee gemaakt, heb zelf in de knoop gezeten, weet te veel en denk na over van alles, maar als het dichtbij, heel dichtbij komt, sta ik stokstijf stil in mijn eigen leven, kan er niet mee omgaan, de onzekerheid begint te overheersen, wil weten wat er aan de hand is, maar we horen niks.

Dat gevoel is geen gevoel, dat is een marteling, je ziet iemand afglijden van een rots af, je kan er niks aan doen. Je wilt wel, maar je kan niks.  Je moet afwachten, je zit in de wachtkamer. Wachten op wat. Je gevoel zegt iets, waarvan je hoopt dat het niet waar is. Maar ik weet van me zelf, dat ik mijn gedachten niet kan uitzetten. Ik hoor dingen en denkt een stap verder, daar kan ik niks aan doen, dat komt wat ik allemaal heb mee gemaakt.

Maar het gevoel dat het zo dichtbij is, maakt mij machteloos, ik word stil en weet me geen houding te geven, schamen is een groot woord, erover praten is lastig, omdat ik het niet weet wat er aan de hand is. Het heeft niks met mij persoonlijk te maken, niet met mijn kanjer, maar het is wel heel dichtbij.

Waarom vraag ik me weleens af, waarom gaat het nou zo goed met me, grote plannen, toekomst ziet er goed uit, dromen mag altijd, dromen komen uit, maar waarom wordt je dan weer op de plaats gezet en moet je gaan dromen en wachten dat alles goed komt, terwijl je weet dat een droom is die waarschijnlijk niet uit komt, maar gewoon keihard uiteenspat.

Ik moet door en gaat ook door, maar wel een met een gevoel dat ik moet schrijven, het van me af schrijven, want anders word ik gek en als ik gek wordt, doe ik ook domme dingen, dat mag niet gaan gebeuren, want ik ben sterk als ik weet wat er is, dan kunnen we verder.

Ik ga door met ademen en hoop dat ik gewoon mag blijven ademen, op de manier waarop ik zelf wil. Maar de gedachte is …

Ik schrijf dit recht uit mijn hart, voor iemand die ik liefheb, iemand die mij groot heeft gemaakt. Iemand die dit niet verdiend, ik hoop dat het gelezen wordt, want ik hoop , ja ik hoop…

Ik ben geen Youp maar Alex met een eigen gedachte

Wat een weekje toch weer, was afgelopen week. Heb me aardig rustig gehouden, ja u weet wel waar ik het over hebt, over Yuri van Gelder natuurlijk, die naar huis is gestuurd.

Yuri ging de deur uit van een strafkamp, waar onduidelijke regels gelden, die overigens alleen voor de sporters geld, dit deed me gelijk denken aan het mooie verleden, maar nu helemaal nadat heel Nederland zo heilig als wat is.

Vroeger had je nog buurtkampen, kamp wat werd georganiseerd door de buurtvereniging. Je plaatst een oproep in een buurtkrantje en daar komen dan jongelui op af, gezellig met zijn allen naar een groot huis ergens in het bos, regels werden ter plaatse verzonnen , jongens bij de jongens en meiden bij de meiden, toen hadden we nog geen internet of mobile telefoons , nee we waren afgesloten van de buitenwereld, tuurlijk gaan er altijd meiden en jongens op onderzoek uit, de grootste lol, alleen die leiding die erbij was, die dachten dat ze boven alles uit stonden en verzonnen ter plaatste een regel. Wat konden we als jonge mensen eraan doen.  Ja ik kreeg een naam.

Denk eens terug in de tijd, is iedereen zo heilig geweest, heeft niemand ooit gek gedaan of te veel gedronken of gewoon gek gedaan, nee iedereen is de tijd vergeten, als er nu een feestje is dan zitten we allemaal in een kringentje omdat we bang zijn, we drinken geen alcohol meer omdat dat slecht is.

Het grootste probleem van Yuri was, dat er internet is, het wereldwijde web is sneller dan een vliegtuig, hoe snel waren de bobo’s met een reactie, hoe snel veegden ze hun straatje schoon. Zo snel dat heel Nederland al een reactie klaar had, tuurlijk is Yuri fout geweest, maar rock and roll is het wel. Maar waarom weet niemand wat de bobo’s uitspoken, waarom weet niemand dat, omdat het niet belangrijk is, ze hebben de leiding, hun hachje is al gered, want hun waren sneller, zo gaat dat altijd, mensen die denken dat ze het weten, komen er altijd het beste uit. Want tja er zijn nu eenmaal regels, ook weet niemand die regels, de regels zijn er.

Yuri is nu het zwarte schaap, welkom bij de club, de club die niet bestaat, want niemand zal zo eerlijk zijn om te zeggen, ja ik ben ook het zwarte schaap, ik heb ook een leven als een mens en niet als een machine in een wereld van slangenkuilen en belangrijke bobo’s die altijd vooraan staan met glimlach en de tanden zo wit, als er weer iets gewonnen is.  Ja die mensen zijn belangrijker dan de sporter of de mens die het feest compleet maakt.

Ik zeg de olympische gedachten, tja wat is die gedachten eigenlijk, dat is de vraag die ik me afvraag.

Weet overigens zeker, dat de rechter nog een grote máár heeft, want het was natuurlijk niet haalbaar voor Yuri om naar Rio te gaan, de tijd was te kort, dus de rechter heeft gedaan wat ie moest doen, de rechter heeft nog wat achter de hand, maar niemand in Nederland heeft het daarover, is ook niet belangrijk toch, Yuri is al af geserveerd, hij hangt nu ergens in de ringen in een stil zaaltje en denkt, ja ik was er.

 

Ps ik ben geen Youp of wie dan ook, ik ben Alex, die ook zijn gedachten heeft…

Respect is het toverwoord, maar tja sommige……

Respect is geen toverwoord, maar wel een woord om echt te gaan onthouden.

Want in dit land genaamd Nederland, wonen heel veel mensen uit verschillende landen, mensen die al jaren wonen hier, mensen die tijdelijk hier zijn, maar ook voor deze mensen geld gewoon respect hebben voor de dingen die in het land gelden.

Waarom schrijf ik dit, ik had het laatst met mijn vader erover, dat de turken in dit land, toch wel op dit moment erg bezig zijn, vroeger was dat anders, toen waren het de Marokkanen , die de naam hadden, van diefstal of wat dan ook, of de donker gekleurde mede mens, die zijn al veroordeeld voordat ze hun mond open doen, maar even terug naar de turken, de eerste en tweede generatie, ja dat was de generatie, die hier in Nederland kwam om te werken, daar is ooit een tentoonstelling in Den Haag over geweest, de maker van deze tentoonstelling zei het toen al tegen mijn vader en mij, ja wij zijn er voor geïnterviewd, want mijn vader heeft met de mensen gewerkt en ik heb er ook respect voor. Dat het niet eens jaren zal duren, voordat de vlam in de pan vliegt. Omdat vroeger de turken het zelf oploste, als er wat gebeurde, dan trok opa turk de broekriem aan en het was klaar.

Maar nu in fucking 2016, is de boel helemaal los, onder leiding van een dictator gaat de hele wereld op zijn kop, jawel Europa, Duitsland wil geen boerka’s meer of hoofddoeken en die mafkees in Turkey die gaat echt helemaal los en daar is het probleem, de eerste en tweede generatie turk is oud en versleten en nu staan er andere op en het woord respect is ver te zoeken. Nu komt 4 mei eraan, wat blijkt er staan mensen op, die zeggen 4 mei lik me reet maar.

Wat 4 mei ’16 lik me reet maar, 4 mei is dodenherdenking, gewoon effe twee minuten je kop houden, is dat zo lastig of moeilijk, nee want als ook maar een klein beetje respect in je donder hebt, dan doe je dat gewoon, maar ondertussen, gelden hier in Nederland andere wetten, de Nederlandse regering gaat voorop in de strijd, niemand van mensen in Den Haag zal ook er maar iets aan gaan doen.  Snappen we dan niet, dat die pipo met die zwarte snor, nog gevaarlijker is dan onze blonde wilde krullenbol.

Maar terugkomend op respect, kan ik kort zijn.

Als je in dit land wilt wonen en maak mij niet of je hier geboren bent en de islam na staat, moet je helemaal zelf weten, maar toon respect voor de Nederlandse gewoontes, of donder op naar je eigen land, daar zal je het uiteindelijk nog veel slechter krijgen, want hier mag je alles zeggen, maar daar niet, want als je daar commentaar geeft en het bevalt mensen niet dan wordt je opgepakt,

En als je mensen hypocriet gaat noemen, dan kan ik alleen maar zeggen, op 4mei een grote smoel, dan op 5 mei geen feest, nee maar die mensen zijn wel op 5 mei op een bevrijdingsfestival te vinden. Dat noem ik hypocriet.

Ik weet dat ik nu alle mensen benoem, maar weet ook dat er goede zijn, mensen die wel weten hoe te leven met de medemens, hoop dat die mensen nu opstaan en de halt toe roepen aan hun medemens, net zoals de eerste generatie dat deed.

Het woord respect staat echt in het woordenboek.

Alex

Gewoon een blog, over eigenlijk helemaal niks of juist wel

Ik vroeg van de week, op Facebook, waar dit blog eens over zou gaan. Het was een beetje saai in het nieuws, maar dan. Komt het dan toch nieuws, jawel.

De F.N.V Is weer eens trots over wat ze gepresteerd hebben in samenwerking met die minister asbak, zelfde lonen als ons de chauffeurs voor alle buitenlanders in Nederlandse dienst, ja Egon stond weer te stralen met zijn ego, alleen het zo jammere is, dat de FNV ook heeft ingestemd, met dat een overuur uiteindelijk net zoveel waard is als een normaal uur, wat eigenlijk al niks waard is.

Maar voor de bond, is de uitbuiting van buitenlandse chauffeur een prioriteit , want aan de Nederlandse chauffeur verdienen ze toch niks meer, hoe kan dat nou.

Maar wat we met zijn allen vergeten, is dat ze in Oostblok slimmer zijn dan ons hier, want de digitale tachograaf, tja 2 keer gas geven en 2 keer remmen en gaan. Tja het is slim bedacht, maar het kan nog makkelijker, want de digi straalt ook signalen uit, hoe lang zal het duren, dat er een app te krijgen zal zijn in play store, met hoe omzeil ik alles ..

Maar door die hoge belasting in verscheidende beroepen, betalen wij de belasting veel geld, zo kan alle plannetjes van de regering bekostigd worden en lopen wij op onze achterste, want de staatsburger is toch niet belangrijk, die pikt alles, tot zover dan, de burger pikt het niet meer, maar de bonden zeggen altijd in de achterkamertjes snel ja.  Nee dan een premier, die denkt dat ie vergelijkbaar is met Bokito, de gorilla met kloten, die het lef had om een rel te veroorzaken, nou meneer de premier slaap zacht, want u heeft geen kloten, dus ook geen vergelijking met Bokito.

Oh ja er komen verkiezingen aan, dus alle fouten uit het verleden worden nu als luchtballon opgelaten.

Zo was er ook een mevrouw in Almere die dacht grappig te zijn, door een politieman voor schut te zetten, omdat ie aan het wildplassen was, jawel want haar zoontje van 7 jaar had iets gezien, vraag me af wat ie heeft gezien, want hij zal ongetwijfeld ook een vader hebben. Maar die mevrouw had er geen foto van gemaakt, wat dan weer jammer is. Maar iedereen viel erover, heel vreemd, want wat doet u zelf als u hoognodig moet. Ja dat dus. Moeder van dat jongentje, bent u nooit gestopt langs de weg, om heel snel uit te stappen omdat u zoontje die net zindelijk was, de mededeling had op achterbank, mama ik moet plassen, volgens ging u toen vol in de remmen, om u zoontje te laten plassen, ja kan het weten, mijn lading lag overhoop.  Dus maak u eens ergens anders druk over.

Binnenkort is het songfestival, jawel ze hebben weer wat, een vlaggenverbod, hoe verzinnen ze het, kan er kort over zijn, ze doen niet aan politiek, maar vlaggen die politiek gericht zijn, zijn toch echt verboden, zelfs de regenboogvlag, want daar kunnen landen moeite hebben, kom op zeg, de gay scene is de grootste fan van het songfestival, daarbij die landen die er moeite mee hebben, die moeten eens gaan nadenken, dat homo’s en lesbiennes ook mensen zijn, geen vreemde wezens. Of mag Google ook niet meer nu.

Beledigen is niet moeilijk, zo gebeurd, hoor het elke dag, zeg kale, kijk in om, dan voel ik me aangesproken, loop ik door luister ik niet en ben ik doof. Zeg ik er wat van, dan ben ik brutaal, waarom draaien mensen het verhaal om. Ja ik ben kaal, niet vrijwillig, maar het is gewoon zo, ik merk al niks van, want ik ben zo, geeft dat iemand dan het recht om mij kale te noemen, want als ze mijn naam niet weten, dan zeggen ze maar meneer. Beledigen is in vele vormen mogelijk, maar uiteindelijk, is het te allen tijde fout. Want door beledigen toon je geen respect voor iemand, maar toon je zwakte, zwakte omdat iemand zo is.

Uiteindelijk gaat deze blog, over hetzelfde, mensen willen graag in de aandacht staan, om aandacht te krijgen, maar al die mensen vergeten 1 ding, dit land bestaat uit leugens, het is een omgekeerde wereld, want al die mensen die nu zoveel beloven en van plan zijn en gaan uitvoeren, dat zijn wel de mensen die al jaren, de boel hebben verkloot en nu zieltjes willen winnen.  Mensen zullen het niet eens zijn met dit blog, jammer dan, want ik heb een eigen gedachte en schrijf die op, iets met vrijheid van meningsuiting.