Chauffeurs tekort echt waar.

Lege supermarkten. Tja de prijzen worden toch duurder. Lege benzinepompen tja de brandstof is toch duur. Kan wel effe doorgaan, dat de chauffeurs te weinig verdienen. Dat hoor ik heel vaak.

Dat een stratenmaker meer verdiend. Nou waarom ben je dan chauffeur geworden. Waarom ben je chauffeur geworden, ooit omdat er geld kon worden verdiend. Tegenwoordig om een zeikpaal te zijn, een paar waar mensen tegen aan kunnen zeiken, nooit doen wij het goed. Altijd staan we in de weg. We halen in waar het niet mag , we denken nooit aan andere weggebruikers , we zijn tuig van de laagste roggel.

De waarheid is . De beroepstoerist die zijn best doet om zich aan de regels te houden. Leeft in zijn eigen wereld. Dikwijls tegen regels aanloopt. Regels die gemaakt zijn. Door mensen die niks met transport hebben. Bam daar is het. Mensen die regels en afspraken maken , die mensen die nog nooit iets van transport hebben gedaan..Nooit eens aan een chauffeur vraagt hoe vindt je het nou..

Te weinig chauffeurs jep teveel mensen die regels verzinnen. Zo is de cirkel rond. Zeg het maar waarom zijn er overal te weinig personeel, maar dan overal. Zeg het maar. Kom maar door.

Iets met belasting , iets met meer praten ,iets van waardering zeg het maar. Wat is de oplossing ik weet het niet.

Ik denk er het mijne van..

Zo bakkie koffie erbij en door.

Ik ben een chauffeur die al wat jaartjes mee mag draaien. Ooit was ik bijna een chauffeur van een elektrische rolstoel had het zo geweest dan was niet zo geweest. Heb mogen zwerven door Europa heen. Heb mijn te zware vrachtwagens gereden. Te lomp geladen maar altijd weer op de plaats van bestemming aangekomen.

Heb tijden gekend van dubbele weken. Zaterdags thuis komen zondag weg het kon allemaal, niks was te gek. Kilometers trappen en lol hebben in de avond in de chauffeurs restaurants, lol hebben bij het laden samen lossen. Samen treuren samen alles samen. De eenheid was er , maar voor het geld tja ..

Nee tegenwoordig leven via de digitale snelweg. We simuleren onze ritten. We denken dat we met grote vrachtwagens kunnen rijden. Ja want op een scherm daar kan alles. Smaakt de koffie lekker of die bak thee. Maar van een scherm wat leren. Terwijl het als chauffeur het op de weg gebeurd.

Van de week zei iemand tegen mij. Kan jij onze wagen in de put zetten. Nieuwe volvo tuurlijk kan dat. Stap in kijk effe rond ok dus. Oh de parkeerrem zit op het dashboard, het zal een reden hebben. Dus achteruit de put in. Wauw zegt de jongeman, dat doe je netjes. Tja doe het al een aantal jaar.

Bedoel maar ik wil iedereen een kans geven, maar een chauffeur wordt je niet dat ben je gewoon. Je kan niet iemand die jarenlang tussen 4muren heeft geleefd met een potlood achter het uur. Achter een scherm zetten en zo je wordt chauffeur, dan komt altijd de praktijk nog en dat is heel iets anders. Dat is echt en geloof mij vroeger was het veel zwaarder. Maar dat was vroeger.. We leven nu en morgen tja dat zien we dan wel weer..

De chauffeur is stil

Het leven gaat gewoon door. Altijd gaat het transport door. Nooit hebben wij stil gestaan, nooit hebben wij gesproken dat het genoeg was, wij doen stilzwijgend ons werk.

Want iedereen verwacht dat ie van alles kan en mag kopen. Dat het biertje en bitterbal op tafel komt van een terras wat in de middag open is. Maar in de avond wanneer menig chauffeur zijn tachograaf afsluit een terrasje wil pakken. Nee dan weer effe zijn telefoon pakt. Eten besteld en wacht tot er een plastic zakje wordt geleverd. Thuisbezorgd. Menig chauffeurs restaurant levert ook in de cabine.

Mooi he als u thuis werkt gewoon naar de wc kan. De grote boodschap. Of gewoon de plas. Bij heel veel bedrijven is de wc nog steeds verboden voor chauffeurs, dat je vraagt aan een klant waar je al jaren komt lossen, mag ik effe naar de wc, nee vriend want als ik jou laat gaan. Dan is het hek van de dam. Keek even om. Naar de straat. Welke collega’s.

Dat je als chauffeur bij een grootgrutter komt of menig ander bedrijf. Mondkapjes op verplicht volgens de rivm regels , kan ik vrede mee hebben. Maar dat je dan gaat lossen. Om je heen kijkt. Je eigen alleen op de wereld voelt, dat het eigen personeel die ik niet kan verstaan. Gewoon scheit heeft aan regels .

Dan heb ik het niet eens over het nachtleven daar waar bij menig benzinestation de wc wel open is. De shop weer open is. Dan het nachtleven weer aanwezig is. Sorry met alle respect. Jonge lui met dikke wagens. Zijn weer onder een steen vandaan gekomen. Ze ontkennen alles en denken dat ze alle mogen en doen. Tja dan denk je de …

Chauffeurs gaan maar door en door. Je hoort ze niet. Ze zorgen dat iedereen kan leven. Alleen hoe ze zelf leven. Nee daar hoor je ons niet over. Dat siert ons. Maar ik hoop wel dat de politiek eens wat gaat doen. Wat juist is. Respect voor de chauffeur laat ons ook weer leven ..

Ik dacht al…

Soms denk je het , spreek je het niet uit. Maar ik mis iets in mijn leven. Ooit belde ie elke week, toen eens in de 4 weken of maanden niet.

Alsof je het over de duivel hebt. Daar lichte mijn telefoon op. Zeker weer een stroomverkoper of wie dan ook. Maar ik zag een naam. Anton. Ja zeker daar is ie..Anton vriend goedemorgen..

Alex andere vriend goedemorgen klonk aan de lijn. Kerel je lijkt of je dichtbij bent. Ja jochie in Utrechhh mijn stadje natuurlijk, effe bij mijn kereltje kijken. Ja klein zoon eh grote zoon kan je beter zeggen. Echt wat groeien ze toch hard. Ja Anton ik weet het.

Maar mooi makkelijk kan ie mooi de bovenkant wassen. Ha ha Anton is je truck dan zo smerig. Dat je wast met het handje of mag je niet door de wasstraat heen. Tuurlijk wel moet dat jochie toch effe opnaaien. Hou ervan.. Maar Alex hoe is het met jou eigenlijk.

Nou Anton het gaat zoals het gaat. Het leven is nooit eerlijk. Mensen gaan en blijven , ik hoorde hem hoesten. Anton nog steeds rokende. Ja en jij niet zeker meer. Ongezellig hoor Alex. Ja ben nu 6 maanden gestopt. Echt ik had nooit kunnen dromen. Ach Alex het heeft geen zin om meer te gaan stoppen. Spuit netjes nog steeds en meet de waarde op. Maar wat is tegenwoordig nog waard.

Om positief te zijn, als je iemand een compliment wil geven, mag je dat niet eens in haar oor fluisteren. Als iemand een hand wilt geven. Krijg je een elleboog voor je kanis. Ja ik ben niet zo groot. Ja Anton hou vol.

Hou vol nog een paar maanden en dan Alex stop je dan met rijden. Niet doen hoor. Ha ha Anton nee joh nog een paar maanden dan is het zomer. Dan is je uitzicht van boven weer mooi. Wanneer ga je weer weg Anton. Straks weer de koelkast vullen. Vanavond trailer aan pikken en op naar Italië wat daar na gebeurd ik weet het niet Alex.

Je vermaak je wel vriend, bel eens vaker op de mensheid heeft vriendschap nodig,effe bellen en lachen, samen een bakkie doen onderweg. Ja de chauffeurs doen dat wel. Anton bulderde ja Alex zo is het. Dank je voor je tijd. Eh Anton voor jou heb ik alle tijd. Dat weet je, hoe is het met die zuster eigenlijk je weet van die trombose dienst. Tuut tuut tuut klonk het. Gvd die ouwe snoeper zeg….

Ruim je spullen op chauffeur

Beste chauffeur.

Ik kwam je tegen , ik stopte netjes bij de rotonde. Je zat hempie achter het stuur. Petje op telefoon aan je oor. Je reed achter je collega aan. Die duidelijk wel met zijn werk bezig was.

We reden achter elkaar aan. Je collega mocht door het groene stoplicht , jij moest wachten. Balen zeker he. Je kan veel lampen op je Scania hebben, je kan wel denken ik heb een gele vrachtwagen. Ik val wel op. Ja zeker je viel op.

Omdat je denkt dat je een chauffeur bent. Voor mij ben je echt een grote niets nut. Nooit geluisterd naar een ervaren collega zeker. Je had zeker al jaren ervaring. 20 bazen gehad in 2 jaar. Regende het soms hard. Toen je die betonnen platen moest lossen. Had je geen tijd om je spullen op orde te brengen.

Want toen je remde voor het stoplicht. Viel mij wat op. Jou is het niet opgevallen. Hoop dat het ook niet gevallen is op een voorbij rijdende wagen. Of dat een collega een lekke band heeft door jou. Ben je al benieuwd, naar wat het is.

Nou dit dus

Zie je de kettingspanner vrolijk liggen daar. Ijzer op ijzer gegarandeerd actie hoor. Is dat nou met je werk bezig zijn. De andere zal ook wel los getrild zijn onder je spanbandje vandaan. Is dit je zo geleerd. Of is de interrese niet aanwezig en wil je alleen maar mooi rijden. Tja kan zijn..

Want het maakt niet uit. Jong of oud. Allemaal zijn we met ons vak bezig. Een vak wat ondergewaardeerd wordt. Door vele mensen. De lonen zijn in vergelijking met een andere beroepsgroepen redelijk ongelijk. Jong of oud maakt niet uit een chauffeur ben je nou eenmaal, maar iedereen is het over eens . Waardering en respect voor ons werk is dat er nog. Laten we dan in ieder geval onze spullen opruimen. Kan de mensheid daar niet meer over vallen..

Die Anton toch.

Het was een nummer wat mijn telefoon niet herkende, normaal neem ik dan niet op. Omdat het nummer was van een vaste telefoonlijn nam ik op. Hoi jochie met Anton, zou je nog effe bellen toch. Hoe was je vakantie.

Ik zei hem, mijn vakantie was uitstekend, de foto,s zie je wel onder het genot van een biertje. Maar Anton je belt niet je mobiel, wat is er loos. Ach Alex, geniet even van een korte vakantie, iets met rijtijden en rust.Dan weet jij het wel toch. Had je geen tijd om je schijven uit het raam te gooien dan. Nee dat ging niet meer. Nu staat mijn truck aan de ketting in Spanje en ik zit in een hotel. Heb mijn baas gezegd.Vriend maak maar geld over na het weekend. Zit best hier.

Maar Alex, lekker belangrijk allemaal,dit is ons leven toch. We rijden onze kilometers, we zorgen dat de mens te eten krijgt, we worden behandeld als een crimineel. Bij bedrijven, worden we afgesnauwd door afgekeurde politieagenten.Die achter hun bureau macht denken te hebben. Maar wij leven in een vrije wereld, hun achter gelaagd glas. Zeg Anton, zal ik je eens wat vertellen.

Jij zit in Spanje, denk niet dat je lid van de bond bent, ik ook niet. Maar ze gaan binnenkort naar Nieuwegein , ze gaan actie voeren. Op je vrije zaterdag in de stromende regen staan.Jawel echt ze hebben kloten bij de bond. Ze gaan actie voeren, voor een betere behandeling door bedrijven, ze zijn boos, dat er geen koffieautomaten staan, geen toiletten meer zijn, waar de chauffeur gebruik van kan maken. Jawel Anton echt waar. Ze willen respect voor wat wij doen, respect krijg je alleen als je het zelf geeft.

Ik hoorde die ouwe Anton zuchten, echt waar Alex. Zijn die bonden vergeten, dat ze zelf de oorzaak zijn, van alle ellende die wij moet doorstaan. Dat bij bedrijven alles naar de klote is geholpen.Omdat de koffieautomaat werd geplunderd, suiker en melk verdween in dozen vol, de wc werd gestript.Door wie dat weten we allemaal, maar de bond houd al jaren hun ogen dicht. Ze lopen weg voor de echte problemen. Want waarschijnlijk gaan ze weer praten over loonsverhoging, niet alleen loon dan maar dan ook het belastingtarief omlaag graag,

Wat had je dan verwacht van de bond. Dat ze de kloten hebben, om de snelweg dicht te gooien, nee joh, dat schreef jij in het verleden al toch. Jazeker deed ik dat, maar hoe weet jij dat dan. Ik heb al je boeken vriend. Jij bent een jongere versie van mij, je hebt je eigen gedachte die meestal juist is. Maar bij de bond daar missen ze wat, leden voornamelijk en lef. Jochie ik gaat ophangen hoop volgende week weer te mogen gaan rijden, nu gaat ik effe languit op een ligbed liggen en steek mijn hand op en komt het bier vanzelf, de baas betaald toch.

Anton ik spreek je snel weer, ga er maar vanuit, volgende week ergens in de nacht vriend.

Die Anton, 4 ventilatoren in de cabine..

Het moest niet gekker worden, wederom vannacht lichte mijn telefoon op, het was weer die oude Anton, de zwoeger. Hoi Alex ben je daar.

Jazeker vriend, waar ben jij dan, ergens bij Kesteren langs de A15, mag morgen laden hier in de buurt. Afdeling mooi werk dus, maar moet je niet slapen, nee zet hem net stil, zit met mijn kleinzoon nog wat te drinken, tja die kleine wordt groot en wou met opa mee, nou dat zal ie weten ook. Maar daarvoor bel ik je niet.

Wat is dat toch in Nederland Alex, protocol land, zeur land, code land. Ik hoor niks anders in het buitenland dan die over die Hollanders met hun bange gedachten. Denk je nou echt, dat ze in Duitsland een code oranje gaan uitschrijven, omdat het warm is. Denk je nou echt dat ze in Spanje en Frankrijk de treinrails gaan nathouden, dan hebben ze het ook nog over de protocollen die elke keer vernieuwend zijn, voor iedereen gelden, overal zijn regels gemaakt, voor bijna elke beroepsgroep is er wel een regeling, dat mijn kleinzoon gisterenavond, iets van jou voor las vond ik een goede zet. Heb geluisterd en gelachen, maar geloof dat er heren zijn op een Facebookpagina, die het maar gezeur vinden en dat men gewoon niet moeten lopen zeiken, dat is toch ook wat jij bedoeld.

Tja Anton, het is de wereld die leeft in Nederland, daar waar een rapper mag rappen over joden en verkrachten, maar valt over een bord ergens op een festival, daar waar volgens hem een tekst opstond, die hem kwetst, niet hem maar zijn vrienden, dat ik altijd in een hoekje wordt geduwd door bepaalde personen, daar hebben jij en ik een mooie spreuk voor he, hij bulderde door de telefoon heen, jazeker voor alle chauffeurs die niet verder komen, maar van zich af blijven blaffen doormiddel van stoere praat, ze kunnen me zak opblazen het pijpje hangt er bij.

Ach Alex, het is warm, maar niet in mijn cabine. Vier ventilatoren erin, je weet van die kleine, op een kleine accu, die ik overdag weer oplaad. Niks airco of stand geval op mijn dak, dat is alleen voor de verwende heren chauffeurs, vroeger hadden we het niet, handdoek op de stoel, raam open en doek om mijn kop heen, tegen het stof van midden oosten, een petje tegen de laag vliegende vliegen en zon. Ach voor alles is een oplossing, maar tot slot vriend, zag een Truck rijden zonder spiegels, klopt dat wel. Op de achtergrond hoor ik zijn kleinzoon, kijk opa dat is ster in de gril truck, oeps zegt Anton, jij rijdt met een Daf, maar gelijk erna, opa ons festival gaat niet door, u weet met vuurwerk op het strand, Anton werd stil, tja Anton zeg ik, het is doorgeslagen in Nederland, keihard doorgeslagen, mensen weten niet wat juist is. Mensen weten niet meer. Anton vulde mij aan, Mensen weten niks meer alles wordt voorgekauwd en mensen geloven alles.

Jochie tot snel weer, ik ben een beetje afgekoeld en mijn bier is op, ik gaat die kleine bovenin schoppen en kruip er zelf ook in, rij voorzichtig vriend.

-Wordt vervolgd-

Anton vroeg mij kan jij…

Ik had al effe niks meer van die oude Anton gehoord, meestal belde ie wel effe tussen door, hij belt mij altijd, omdat ik niet weet waar ie uithangt, als je over de donder praat. Lichte mijn telefoon op, een appje, huh ja hoor, Anton schreef, he maatje waar ben je, ik sta groente te laden in Barendrecht, appte hem terug, zet de koffie maar klaar, kom eraan, het was diep in de nacht, dat ik het industrieterrein opreed, ik moest rechts lossen en keek snel of ik die kerstboom zag staan, jazeker.

Parkeerde mijn vrachtwagen netjes in het parkeervak zoals het hoort, zonder anderen wakker te maken, liep naar de overkant, zag Anton al staan, discussiërend met een medewerker, liep zachtjes naar binnen, met een forse stem zei ik, loop je weer problemen te maken, Anton draaide zich om, kan jij Pools Alex. Oh eh nee vriend, heb je geen laadnummer dan, heb je die nodig hier dan. Nou Anton staat waarschijnlijk in je telefoon. Kon het hem niet kwalijk nemen, de Poolse medewerker was ineens de vriendelijkheid zelf, koffie nemen ik laden. Mooi zegt Anton, hij trok effe aan zijn pet.

Koffie Alex, jazeker zwart lekker, vraag aan hem hoe gaat, het gaat lekker vriend zegt hij, heb goed contact met de nationale Trombosedienst, elke snel antwoord als ik mijn waardes opstuur en af en toe word ik nog wel eens gebeld door die aardige dame, loop je te sjansen augie nee toch, nee zeker niet, maar lol hebben moet je toch in het leven. Want dat strakke gedoe van de planning tegenwoordig, als het aan hun ligt , dan rijdt je de hele landkaart rond, zonder iets te doen, waar zijn de echte planners gebleven, dan hebben we ook nog de jonkies op de weg, de echte haal je eruit, echt bij Beckers rijd een binkie joh, Kevin is zijn naam, die kan rijden en reed naar school om zijn diploma op te halen in een oude 143, tja dan heb je me en weet ik dat ie een echte is.

Maar het merendeel is me toch, altijd haast hebben, pallets vallen altijd vanzelf om, noodstop gemaakt, zijn de mooie woorden geworden om je eigen te verbergen als de lading weer eens verschoven is, gelukkig weten jij en ik wel beter he. Man hou op zeg ik kom niet meer bij, je zit hier te vertellen, elke keer als ik een slok wil nemen, proest ik het weer uit. Ja maar Alex het is toch zo. Mijn kleinzoon vroeg me trouwens wat, was jij opzoek naar die oude gek, eh zijn er dan nog meer behalve jij dan. Ja Albert Wiepjes, jij zocht hem. Ja zeg ik hem, iets met feest om oude koeien uit de sloot te halen, Albert was een vriend van mij, een collega een gouden collega.

Maar kon jij hem ook, jazeker zegt Anton, samen ergens staan in Duitsland, Albert lag te slapen bij het bedrijf voor de deur, kwam daar aanrijden en die Duitser wenkte mij gelijk, dat landgenoot van je, die is gevaarlijk, die slaapt met een blaffer onder zijn kussen. Nou lekker dan, gaan we lossen dan. Toen gingen de gordijnen open, hoi medelandgenoot, hij leek op popeye, echt baardje en gewoon zo zijn bed uitgerold, hij stelde zich voor als Albert, ben hem vaak tegen gekomen, dat pistool was echt namelijk, ja Anton dat weet ik, dat pistool was zelfs groter dan een pistool van de maffia in Roermond. Maar inderdaad ik zoek hem, maar hij lijkt wel van de aardbodem verdwenen, misschien ligt hij wel tussen …

De vriendelijke Pool kwam terug, hij had een beetje koud, maar toch, we waren een klein kwartiertje verder, ik zeg Anton moet maar eens ook aan het werk gaan, ja zegt Anton je bent zeker een jonge hond he, die altijd haast heeft, hij lachde zijn halve gebit bloot, zijn pet tilde hij op, nee Alex je bent een vriend een echte vriend, net zoals toen Albert. Hij ondertekende de vrachtbrief en zei uit het niets Pozdrowienia przyjaciel dzieki za zaladowanie. Echt Anton dat is pools, ja wat dacht jij dan dat ik dat niet kon praten, had gewoon geen zin om zelf te laden. De sluwe oude rotzak he, liep met hem mee hij klom in zijn truck en ik zei hem gedag, overigens als er vannacht te veel licht was in Barendrecht, dan kan dat kloppen. Hij reedt weg de donkere nacht in, ik ging lossen met een glimlach.

-Wordt vervolgd-  

De oude chauffeur heeft een naam.

Ik stond op een parkeerplaats ergens in het land, mijn verplichte pauze te maken. Het zonnetje scheen, toen ik verblind werd door een glimmende truck, ik kon die truck ergens van. De vrachtwagen parkeerde in de schaduw en de chauffeur stapte uit, hoi vriend zei de chauffeur.

Het was de oude chauffeur, die ik laatst sprak in een donkere kroeg, hoi man zei ik hem, je was laatst zo vertrokken, waarom zei ik hem. Ik zal me eerst eens voorstellen zei de oude chauffeur, ik ben Anton, ik ben Alex zei ik hem. Ik kreeg het gevoel dat er iets was, Anton was gelaten en zijn gezicht sprak boekdelen. Anton wat is er vriend. Het gaat niet goed met mij, mijn leven als chauffeur is gewoon niet goed, sprak hij.

Vrienden van de weg, die overlijden in hun truck, overal in Europa hoor ik de verhalen, mijn wereld is de chauffeurswereld, maar steeds weer hoor ik de berichten, je weet ik heb geen sociale media, dus de verhalen lees ik niet, maar Alex weet je ik was thuis, keek hem aan heb jij een thuis dan, ja bij mijn zus. Mijn zus maakte zich zorgen, ben met haar naar de dokter geweest, de beste man kon mij niet eens, heb er nooit tijd voor gehad. Maar ik had last van mijn been en daar zat een wondje op, de dokter was niet streng maar wel keihard, als u niet gezonder gaat leven, dan wordt u ook gevonden met de gordijnen dicht. Alex ik heb trombose.

Nu moet ik stoppen met wekenlang onderweg zijn, ik moet onder controle blijven, moet gecontroleerd worden op mijn bloedwaardes, ik keek hem aan en zag zijn twijfel in zijn gelaat. Laat mij je helpen zei ik hem. Jij bent geen dokter maar een chauffeur zei Anton mij, ja maar ik ben meer als dat.

Jouw leven is op de weg, je zit urenlang op je stoel naar buiten te kijken, je rijdt heel Europa door en het liefst verder, net zoals een schipper, die wereldzeeën bevaart, de kans op Trombose is gewoon meer aanwezig bij ons. Maar in de wereld van internet, waar jij niks mee hebt, is het mogelijk om de controle zelf uit te voeren. Je hebt aan telefoon of tablet al genoeg. Anton keek mij vertwijfeld aan. Ik kan je helpen vriend, kan je helpen, zodat je gewoon je werk kan blijven doen. Zijn gelaat trok op, maar ik heb niks met toetsen, of beeldschermen, mijn baas installeerden een boordcomputer. Een hele nieuwe met een tablet erbij, ik snap er niks van en heb dat onding aan de kanten gepleurd.

Dit wordt nog wat een hele toer, maar vriend mijn pauze zit erop, Anton keek mij aan, zal ik het telefoonnummer geven van mijn zus, ja en van je baas graag, ik gaat eens bellen van de week, rij je deze week in Nederland rond, ja zei hij, vanwege de Europese eenheid, heeft het geen zin om weg te gaan, te veel feestdagen overal. Ik gaat je helpen vriend. Nu reed ik eerder dan hem weg, deed mij zeer, maar er is een oplossing.???

(Wordt vervolgd)

Het is geven en nemen maar ik wil graag altijd thuis komen, u toch ook..

Dames en heren collega’s.

Wilt u ook elke keer veilig thuiskomen aan het einde van u rit of aan het einde van de week, ik wel. Ben heus niet heilig net zoals u, maar weet wel wat ruimte houden is, ruimte om te kunnen remmen, hoef echt niet te weten, wat erop de kentekenplaat staat, waar het voertuig vandaan komt, of wie de garage was.

Tuurlijk hebben we allemaal haast, maar is dat een reden om jezelf of anderen in gevaar te brengen, vergeten we niet iets, veilig rijden begint echt bij jezelf, tijd hebben om te kijken om je heen, zonder hard te moeten remmen, omdat je te dicht op je voorganger rijdt. Vanmorgen op de A15 vanuit Rotterdam naar Gorinchem, net voor het knooppunt met de A27 , een pijl verkeer naar links, dat begrijp ik en u toch wel, verderop een rood kruis, het is toch wel bekend dat je er dan niet mag rijden, of rijdt u ook altijd door een rood stoplicht heen, ik geloof er niks van dat het in buitenland anders is, maar het gebeurde toch, ik rij op links en zie verderop zwaailampen, Rijkswaterstaat stond daar een pechgeval te beveiligen, ik hou ruimte zwaai af en toe met de trailer om rood kruis rijders te dwingen naar links te gaan, maar dan uit het niets, ik zag hem te laat aankomen, een Litouwer echt te hard op rechts, ik claxonneer hard en rem af, hij remt hard en duikt ertussen, de wegbeheerder stond met zijn beide armen in de lucht.

Hij zag het al gebeuren weer een gele auto in de prak, nee het gebeurde niet gelukkig, vraag het me af, waarom. Waarom negeren mensen toch een rood kruis, willen ze niet thuiskomen, zijn het gewoon echt mensen die alleen aan hun zelf eigen ik denken. Ze brengen anderen in gevaar.

Maar ook de dooie hoek, echt het gebeurd nu steeds meer, wij chauffeurs worden geacht op te letten, jawel we komen ogen tekort, in de stad, waar fietsers in hun eigen wereld leven, wij zijn de ogen voor die fietsers, ik stop wel een keer extra om te kijken, want aan een dooie hoek spiegel tja nog steeds denk daarover, leuk om je haren in te kammen, maar de echte dooie hoek ziet ie, het systeem wat er ooit voor uitgevonden was, is door Nederlandse staat in de hoek gezet, maar komt langzaam uit de hoek, het Lisa2 aller systeem is echt een verlengstuk voor de chauffeur.

Maar nog steeds geld, veilig rijden begint echt bij jezelf, weet dat onze opleiding de beste van Europa is, dat de opleidingen in het Oostblok niet de onze zijn, maar om ook nog ogen te zijn voor een stelletje kamikazepiloten en die denken dat de verkeersregels niet gelden een inhaalverbod niet geld, parkeren op de vluchtstrook om rust te maken, liefst langs de witte streep heen, omdat dat zo normaal is in hun eigen land.

Tja zo is de cirkel rond. Hou gewoon afstand en zorg dat je altijd veilig thuiskomt.