Vandaag twijfels gehad of ik dit wel wou schrijven, het is namelijk een dubbel gevoel dag. Maar ja ..
Vandaag poffertjes geregeld bij Cerelia oftewel Jan pannenkoek. Daar waar ik altijd mag laden. Dan vraag je het gewoon en weet je dat iets goed doet. Alleen het is dan vreemd voor mij. Om daar binnen te lopen in Laren .
2 dozen in mijn handen mondkapje hangend aan mijn vingers. Effe de handen vol spuiten met alcohol, mondkapje op. #doeslief tja ik kom voor mevr dan de eerste 4 letters. Lopend door de gang heen , hangt er een stille sfeer. Echt vreemd gewoon.
Op de afdeling herkenning van een aantal mensen. Effe praten. Dozen neer gezet en effe om het hoekje kijken, daar zat ze stil en in elkaar gezakt. Uit het niets klonk een opmerking, je mag der wel knuffelen, bam wat zegt u , ik hield mij in. Wat deed die opmerking zeer. Ik ben effe bij der geweest en zij herkende mij niet. Verwachte ik al. Mijn vader is ook soms een onbekende voor haar.
Effe praten met een bekende daar. Zo liep ik dan toch nog relaxt weg. Als je dan later de foto krijgt.
Dan weet je het. Ik heb er goed aan gedaan. Dat mijn moeder het niet weet van wie ze af komen. De hele afdeling heeft gesmuld. Dat is voor.mij goed..
alexschrijft.nl 