Hij was al een tijd onderweg. Zijn rijbewijs haalde ie bij een pakje boter, ook wel in de volksmond gezegd. Rondje om de kerk en je kan zitten, dan kan je gewoon chauffeur zijn.
Tja er is laatste jaren niet heel veel veranderd, daar waar ik ooit zocht naar een adres wat niet op de kaart stond. Lopend met een kladje papier in mijn handen. Niet met mijn handen in het haar. Wat dat had ik toen ook al niet. Lopen ze in het heden met een tablet rond.
Zo ook vandaag. Geel hesje aan. Niet bepaald fris meer. Hoe lang geleden heeft die man een douche gezien, hoe lang is hij al onderweg. Hij liep hevig met zijn armen te zwaaien, soms kan je dat beter niet doen. Maar hij moest ergens zijn. Van afstand zwaaide hij naar mij..
Goedzak dat ik ben. Reed ik stapvoets naar hem toe. Zo onderhand kan ik de bedrijven wel daar. Collega wat is het probleem. De man keek mij verwilderd aan. Zijn tablet omhoog en keek naar het tablet en de deur van het pand. Tja weet het niet hoor. Maar de letters op de deur kwamen overeen met de tekst op zijn tablet.
Daar moet je zijn. Hij werd blijer keek me aan. Hij was dankbaar. Weet het niet hoor. Je rijd een eind ver van huis af. Mag aannemen dat je toch wel een beetje de taal kan kunnen. Ik begrijp dat je lang onderweg bent. Dat je gestuurd word, dat je wekenlang in een vrachtwagen leeft, maar enigzins de taal kennen is toch wel een pre.
Hoop dat die man geladen werd , bij dat bedrijf. Helaas kan ik die mannen daar ook. Daar maakt het niet uit. Waar je vandaan komt. Je bent toch wel een klootzak. Ach wat veranderd er nou in transport wereld echt helemaal niks.
Het enige verschil is met vroeger, toen liep ik met een papiertje en tegenwoordig tja een tablet.
alexschrijft.nl 