Dinsdag 11-02-2020.
Het is waaierig buiten. Maar binnen is het windstil in het tehuis waar mijn moeder is. Makkelijk he gesloten deuren. Soms denk ik wel eens waren ze maar open. Zodat de politiek ook eens kan zien wat er gvd gebeurd.
Maar goed. Mijn moeder is verplaatst. Klinkt raar. Maar waar ik eerst rechts ging de huiskamer in. Moet ik nu links. Ik kwam om een tijd die niet handig is. Want dat is etenstijd, aangezien dat mijn moeder steeds meer moeite krijgt met slikken. Hoef ik dat eigenlijk niet te zien. Maar na een telefoontje van mijn vader..
Was ik blij dat ik er was. Praten en regelen en eten geven. Ja mijn moeder kon dat vroeger. Maar hedendaags. Praten slechter regelen niet meer en eten moet worden gegeven. Dan wel in een tempo die mijn moeder aangeeft. Mond open is mond leeg. Wat is daar moeilijk aan. Tegen mijn moeder zeggen. Als je niet kan slikken. Klinkt als een slechte grap. Staat ergens in een dossier. Zal er verder niet over uitwijden wat er daarna gebeurde.
Maar na 3 x binnen gekomen te zijn. Trapte mijn moeder er niet in. Ze ging niet mee met mij. Kan het me wel voorstellen hoor. Dit was een kort blog. Omdat ik boos ben.
Boos omdat het zo gaat. Waarom vraag ik me af..
alexschrijft.nl 