Het is vrijdag..Het midden van het land heeft als laatste zomervakantie gekregen.
Kinderen zijn al thuis, mama heeft geen tijd voor ze. Want alles moet gereed staan , want als papa thuis komt. Dan moet die sleurhut eraan. Om dan ook nog de fietsen boven op het dak van de auto te zetten. Want fietsen huren kost geld dus doen we maar niet. Tuurlijk als papa in de file terecht komt op weg naar huis. Pure stress. Een paar stuitende kinderen en moeders loopt steeds meer rood aan. Toet toet daar is papa. Moe van zijn werk.
Moe hoe kan je nou moe zijn zegt moeders. De hele dag niks zitten doen. Tja je wilt er mooi bij lopen dus dan doe ik met liefde de hele dag niks. Denk de vader. Fietsen op het dak. Goed vastzetten. De verkeerd beladen caravan aangekoppeld. Niemand heeft meer tijd om iets om te leggen. Kinderen op de achterbank en op pad naar zuid Frankrijk.
In de auto gebeurd. De eerste drempel wordt genomen. Kraak uitlaat over de drempel heen. Herrie uit de uitlaat. Rij door zegt moeders. Nee zegt pappa. Op de achterbank zo komen we nooit in zuid Frankrijk hoor. Papa stapt uit. Ben er klaar mee. Mama stapt ook uit oh schatje toch. Tja effe bellen dan maar. Of we rijden gewoon naar de camping bij het strand verder op. Kunnen we de caravan neer zetten kan de auto gemaakt worden en daarbij we kunnen de bakker en slager heel goed. We weten waar alles ligt in de supermarkt en de kinderen hebben hun vriendjes hier. Die ouders blijven ook thuis.
Wat is de Zeeuwse kust toch mooi. Waarom zou je zolang in de auto gaan zitten..
alexschrijft.nl 