Worden we niet moe

Worden we niet moe van ons zelf. Lees nou de sociale media. Het is een grote bagger shit ellende, de namen van lekker eten veranderen, de premier is een grote lul. De politiek maakt meer kapot dan je lief hebt. Is dat wat nieuws, we laten het zelf gebeuren.

We stemmen al jaren veilig toch. Whalla dit is wat we krijgen. We lopen allemaal te balen, ik denk alleen maar shut the fuck up. Azijnzuur drink dat maar op. Azijnzeiken kan je dan. Echt heerlijke zuurpruimen dat we zijn.

Wat maakt dat uit, dat er dj terugkomt bij de publieke omroep. Heerlijk in de vroege ochtend. Weet zeker dat de meeste mensen niet weten dat het 04.00 uur in de ochtend kan worden. Dat bedoel ik dus.

Dat namem van gerechten veranderen om mensen blij te maken, zolang het eten maar te eten blijft. Daar gaat het toch om. Wat maakt het naam van het beestje nou uit. Begrijp de gedachte wel. Want als iets al decennia zo heet. Waarom dan veranderen.

Omdat mensen dat denken te willen. Kunnen ze dat volhouden. Nee is het antwoord. Want de fles azijn gaat echt wel een keer leeg dan zijn we uitgezeikt, kunnen we weer leven. Oh ja dit jaar 2020 gooien we maar weg. Verwacht u ook een 2e golf. Gelooft u dat de mensen daar op voorbereid zijn. Waarom wordt er niet de 3e dinsdag in den haag een rondtoer gehouden.

Worden we aan het lijntje gehouden. Denk gewoon eens na. Ja is het antwoord. Denk gewoon na. Heel gewoon. Zonder de bull shit van de sociale media. Mooi leven he dan..

Die oude Anton toch..

IK had een al een tijdje niks meer gehoord van die oude Anton, maak ik me dan zorgen nee is het antwoord, omdat die oude gek overal en nergens kan zijn, dacht dat ik hem laatst nog gespot had ergens in het Westland. Maar hij was al gevlogen voordat ik ook maar iets kon doen.

Maar of de duivel meeluistert, klonk er een telefoon in de verte, tja dat ding is nou eenmaal niet vastgemaakt aan mijn lichaam, ah daar is ie, nam op. Krijg jij wat klonk aan de andere kant van de lijn. Nou bedankt ouwe, jij bent degene die meer heeft dan mij, hoe is het nou. Er klonk gebulder aan de andere kant. Jochie dat zal ik je vertellen, wacht effe Anton eerst een bak koffie erbij pakken.

Je bent een koffieverslaafde Alex, ja en zei ik, weer luid gelach, maar goed Alex, wat is Europa aan het doen. Oh shit vertel eens. Anton zucht een keer, van de week stond ik ergens in Duitsland op een parkeerplaats, had alles gedaan wat ik moest doen, zoals de waardes meten van mijn bloed, iets met trombone, die leuke zuster gebeld, toen er op mijn deur werd geklopt, collega kom je erbij zitten, neem wel je eigen stoel mee. Keek zo is me heen, dat wordt gezellig. Stapte uit, pakte de tuinstoel achter mijn cabine weg en voegde me bij een aantal chauffeurs.

Het gesprek ging vreemd, want ze snapten het niet, waarom mogen wij niet meer onze weekendrust genieten in onze truck, hoe dat jij dat Anton, nou ik zeg, ik kom regelmatig op de zaak, om onderhoud te plegen of gewoon lekker naar huis te gaan, de mannen om mij heen keken verbaasd op, kan jij je truck op de zaak neerzetten dan, als wij naar huis gaan, komen we niet eens op kantoor, er komt een busje aanrijden en pak je spullen maar, er komt een ander chauffeur op en door. Zo gaat dat al jaren, de grote baas koopt trucks bij fabrieken en wij halen ze daarop, we shoppen effe voor een trailer en klaar. Nu moeten we naar huis of een hotel, het is toch oneerlijk Anton.

Echt Alex ik keek die mannen aan, vroeg hun hebben jullie vrouw en kinderen, de mannen knikten hun gezicht, ja ik was niet eens bij de geboorte, ik was effe thuis om ja te zeggen, toen mijn vrouw overleed was ik ergens 3000 km verderop. Dat vinden jullie normaal mannen, eigenlijk niet, we zijn best wel jaloers op alle chauffeurs uit west Europa. Dat bedoel ik dus Alex, Europa heeft jarenlang de mazen in de wet open laten staan, grote west Europese transportbazen die hebben daarvan geprofiteerd en nu is het te ver doorgeslagen en denkt Europa hun weg schoon te vegen.

Het was een lang verhaal, maar hoe is het verder Anton, goed jochie vermaak me wel, mijn zwarte wagen is helemaal naar mijn zin, had ik je laatst toch gezien, ja het is oudje maar hij is helemaal top gewoon, mijn baas gunde mij dat mij, nu rijdt ik weer, heb wel een tijd ondergedoken gezeten bij mijn dochter, iets met die corona, maar we zijn er goed door heen gekomen, maar ik blijf oppassen die mannen naast de truck ook, waarom ga je zo op afstand zitten, tja alles heeft een reden. Alex jochie het was leuk effe je gesproken te hebben, ik gaat mijn truck inpakken en gaat maar eens wat doen, bam de verbinding werd verbroken.

Ik was eigenlijk best wel verbaasd, die oude gek die opkomt voor, nee die geen onderscheidt maakt in chauffeurs, hij praat met iedereen, daarom houd ik zo van hem.

Bent u ook zo klaar met boos zijn.

Iedereen is ontevreden, ben je boer dan ben je boos, begrijpelijk, ben je donker of geel blauw of wat voor een kleur ook, ben je boos, staat er een standbeeld van Andre Hazes in Amsterdam is er een vrouw boos. Schijnt de zon is de zonhater boos, regent het teveel is de zonhater blij en zonaanbidder boos.

Dat mensen op vakantie moeten naar risico gebieden, daar hebben de mensen geen boodschap aan, want ze moeten op vakantie, die 2 weken daarna nemen ze voor lief, waarom toch vraag ik me af. Waarom ben ik dan daar boos op, omdat die mensen iets van mij afnemen, iets wat ik 4 maanden al niet gedaan heb, het risico bestaat, dat het nog langer wordt. De drempel op dit moment is hoog voor mij, omdat ik niet tegen regels kan, de drempel naar mijn moeder is hoog.

Die drempel kan nog hoger worden, door mensen die alleen aan zichzelf denken, mag van mij hoor, maar volgend jaar is weer een jaar. De gedachte alleen al, dat er weer een uitbraak kan komen, ach ik sta daar alleen in, moet niet lopen zeiken.

De wereld gaat verder, in Amerika gaat het gewoon verder, Aruba wil Amerikaanse toeristen, tja geld is belangrijker dan de gezondheid. Op de radio hoor je een spotje van Kobo, u kan gerust op vakantie gaan, ze jagen de mensen op, lekker lezen in de trein naar Berlijn, lezen in je luie stoel in Griekenland. Volgens had het spotje beter tot zijn recht gekomen, lekker lezen in de trein naar Maastricht, lezen op de camping in Drenthe, lezen als je visje hapt in Zeeland.

Ben ik boos dan, nee hoor, ik weet alleen niet waar ik over kan schrijven, want het verkeer is gewoon weer ouderwets, de gedachte dat het rustig op de weg is, is voorbij, we worden weer ouderwets gesneden en de mensen rijden toch harder als de toegestane snelheid, dat er weer lekker bumper gekleefd wordt, sta ik niet meer van te kijken.

Het leven gaat verder, mensen zijn boos, omdat ze hun plaatsje kwijtraken in de maatschappij, ach laat ze lekker boos zijn. Ze gaan hun gang maar, het zal wel zo moeten zijn. Het is gewoon zo, voor vele dingen is er maar 1 woord, 1 woord wat een boel mensen niet kunnen. Denk daar maar eens over na.

Soms kom je het..

Als je al wat jaartjes mee loopt in het transport, weet je ook gelijk als je iemand ziet , wat het verleden was.

Zo stond ik vanmiddag te praten met een collega , komt er een truck aangereden, zeg tegen me collega, die kerel moet je niet vertrouwen. Dag meneer zeg ik tegen hem. Hoi Alex. Jij weet nog al veel toch. Kijk mijn collega aan, van hem heb ik ooit mogen leren. Wat is er dan. De koeler staat op constant koelen. Weet jij hoe die op start stop moet. Kijk even. Hmm tja de beste oplossing. Uitzetten. Mijn collega stond erbij en schudde zijn hoofd.

Ouwe jongens krentenbrood, echt we hebben staan afstapelen vroeger. Pallets met drop op kleine pallets. 6 hoog 13 op een slag. Je vergeet het nooit meer. Liep daar stage, daar moest ik het leren. Waar was dat dan. Bij de graaf in Naarden, een bedrijf waar de gezelligheid ten top was , heb bij een aantal bedrijven gewerkt, maar deze uit Naarden en Mur uit Vreeland dat waren en zijn de bedrijven die mij veel hebben gebracht.

Onderaan beginnen en weet wie je op dat moment bent. De raad van mijn vader in acht nemen. Oogjes open oortjes open en mondje dicht, ja dat was een wijze raad. Vegen met een bezem. Opruimen daar begon het mee. Tegenwoordig ruimen men het bureau al niet eens meer op. Wat is de perfecte opleiding nu dan. Leren en vanuit de schoolbank ,met een diploma op zak. Het heertje zijn. Gelukkig heb ik dat nooit mee gemaakt. Niet lullen maar gewoon doen.

Ja ik sprak met mijn oude collega, hij moet nog 2 jaar. We waren het eens , tegenwoordig is het niet meer zoals het ooit was… Best wel jammer eigenlijk..

Ik moet niks.

Het is duidelijk voor mij. Mensen leggen mij hun wil op. Wil ik dat nee toch zeker.

Dat iemand zegt kniel voor mij. Heb ik 1x gedaan in mijn leven. Maar buiten dat. Is het getuigen van respect voor iemand. Niet te behalen om te zeggen je moet dit en je moet dat.

Kom nu ergens vandaan. Waar ik een heel gezellig weekend heb gehad. Met mensen die allemaal verschillende gedachte hebben. Maar die gedachte komt uiteindelijk toch weer samen. Daar hou ik van die mensen.

Nu rijden we weer in Nederland tja het land van iedereen behalve van de Nederlanders is dat zo. Kom op zeg. Lees eens tussen de regels door. Wil die doorgedraaide snuiver die gesponsord wordt door de gemeente Amsterdam, nu grachten panden hebben. Echt waar. Hoeveel panden heeft ie gesloopt.

Wat gezegd of geachreven wordt is meestal bull shit gewoon. Maar mensen lezen niet meer. Alleen wat ze willen lezen zet ze tot nadenken. Weet wel dat ik een T-shirt heb gemaakt. Met 1 woord erop #doesrespect groot op de voorkant. Want dat is het grootste probleem in dit land.

Of je blank,bruin,zwart,geel bent maakt mij niet uit. Voor ons allemaal geld 1 woord.

Is er intresse in dit shirt , mannen shirts maar ook voor dames. Laat het me weten. Misschien kan ik er dan wat mee doen. Mooi prijsje maken en laten maken. Moet eerst weten of animo voor is..

Van boer tot ….

Speciaal voor de mensen die denken dat ze te belangrijk zijn..

U moet uw brood verdienen. Tja dan een koekje van eigen deeg krijgen. Terwijl u niet eens weet dat een koekje van deeg wordt gemaakt.

Dat de boeren. Boos zijn is helemaal te begrijpen omdat ze in hoek gedreven worden. Ze zorgen ervoor dat de mensheid kan eten. Nee geen vegetarische rotzooi. Gewoon het echte werk. Dat mensen dat niet begrijpen is gewoon bekrompenheid.

Dat de boeren hun spullen verbouwen. Dat het door vrachtwagens naar de fabriek wordt gebracht. Is onbegrijpelijk maar dat iemand in de morgen brood en melk kan pakken is heel normaal.

De regering is stelsmatig bezig met het slopen van boerenbedrijven. Ze geven de labatoriums de ruimte om ongezonde dure vegetarisch ellende te maken. Nep spul dus. Echt waar gaat dit heen in dit land.

Ik steun de boeren u ook.

Lekker dicht op elkaar.

Nee dit gaat een keer niet over 1.5m van elkaar leven. Omdat ik daar gewoon klaar mee ben. Het gaat ook niet over racisme of dat geneuzel.

Het gaat over het verkeer. Sinds een paar maanden moeten we 100km per uur rijden in Nederland, iets met wat beter voor het milieu is. Valt het u ook niet op, dat de laatste weken. Meer ongevallen zijn. Zware ongevallen, met vrachtwagens.

De verschillen zijn in Nederland nu nog kleiner geworden. De mensen rijden streepje 100. In werkelijkheid rijden ze dan 96 ongeveer. De Nederlandse vrachtwagen rijdt maximaal meestal 90km, de oostblokse vrachtwagen rijdt nog harder. Nu weet ik wat u denkt. De vrachtwagen mag toch maar 80 rijden.

Op papier wel in werkelijkheid gebeurd dat niet, menig vrachtwagenchauffeur ziet het elke dag gebeuren. De rij vrachtwagens op de 2e baan is lang. Veel witte kentekens sieren de 2e baan op met hun aanwezigheid. Dan ook nog de langzame automobilist daartussen en whalla.

Whalla uitvoegen of invoegen het is een Russisch roulette, omdat we zo lekker dicht op elkaar rijden is alles of niets. Remmen gaat meestal niet meer, doordat de snelheden zo dicht bij elkaar liggen. Heb je al geen kans meer om te reageren. Het is de laatste tijd niet meer , zit er een auto tussen. Maar waar is de vrachtwagenchauffeur gebleven. Opgevouwen in zijn verfrommelde cabine.

Het gebeurd niet alleen in Nederland maar het gebeurd overal. De vraag die elke chauffeur zich afvraagt. Kom ik straks wel veilig thuis. Meestal is de veroorzaker van een ongeluk dat ook. Dat de regering aan het milieu denkt, maar ondertussen een wild West veroorzaakt op de snelwegen. Dus mensen voordat u een vingertje opsteekt naar de vrachtwagenchauffeur, denk eerst eens hoe het gebeurd is. Oh ja dat er vrachtwagens zijn die harder rijden. Tja dat heeft met verantwoordelijkheid te maken.

Het verleden is …

Waarom denk ik op dit moment, ze kunnen me zak opblazen het pijpje hangt erbij. Waarom denk ik krijg lekker allemaal de kelere maar.

Waarom moeten namen veranderd worden, of dat het verleden uitwist. Wat gebeurd is gebeurd toch. Iemand heeft ooit de boeken geschreven, de geschiedenisboeken. Er leven nog steeds mensen die het verleden hebben meegemaakt. De verhalen zijn er, maar kunnen mijn kinderen daar op afgerekend worden, kunnen wij daarop afgerekend worden .

Het word steeds gekker in dit land, zo liepen wij nog hand in hand. Nu met 1,5m afstand. Op dit moment houden we nog meer afstand. Een stelletje hersenloze mensen, die denken het verleden te kunnen wissen. Koek koek zeg ik dan. Dit land word kapot gemaakt, waar zijn de echte Nederlanders eigenlijk. We laten het toe. We knikken maar en pakken een gum. We gummen het verleden uit. Echt waar..

Inge BEDANKT. Namens mijn moeder.

28/6/20                                                                                                      Almere.

Er zijn soms dingen die gebeuren, waar ik, mijn vader en ook mijn moeder van balen. Want afscheid nemen bestaat niet, op dit moment wel heel letterlijk genomen ook.

Ik neem u mee naar het begin dat mijn moeder door de deuren heen liep, het was toen vreemd, je laat iemand achter waarvan je weet die komt er nog 1x uit, maar niet lopend. Je gaat dan elke week een paar langs, door de deuren heen, mijn moeder leeft daar, word verzorgd door het personeel wat daar aan het werk is. Wij als familie zijn een kliek, wij steunen elkaar en als je dan mensen hebt, die je begrijpt wat je bedoelt, mijn moeder een gevoel geeft, van vertrouwen, ja Inge jij was dat persoon ook.

Nu stappen we naar het jaar 2020, iets met corona ellende, 10 maart kwam ik voor het laatst door de deuren heen, het was niet anders, maar dan vertrouw je op het contact, via de sociale media en telefoon, vooral mijn vader belde begrijpelijk heel veel, Inge gaf hem een goed gevoel. De regels werden aangescherpt tot de dag van vandaag nog niet door de deuren heen gelopen. Maar op 1 juli is dag dat Inge ons gaat verlaten. Ze gaat om een aantal redenen weg van de afdeling, diepe buiging voor haar. Want zij bracht mijn moeder rust, altijd weer die glimlach bij dat mensje. Goud gewoon.

Afscheid kunnen we niet nemen van Inge, raar maar waar. Want per 6 juli mogen we weer op gepaste tijden naar binnen toe, hier is een rooster voor gemaakt, willen we met mijn moeder wat drinken, dan moet ik daar een afspraak voor maken, schijnt de zon heerlijk buiten, moet ik daar een afspraak voor maken, zodat we dan buiten kunnen gaan met mijn moeder. Zijn we dan binnen de deuren, mogen we niet een gesprek aangaan met het personeel, u raadt het al, daar moet je een afspraak voor maken. Oh ja ten aller tijde afstand houden en als je dichterbij komt dan natuurlijk een mondkapje.

Dus lieve Inge, ik had geen afspraak kunnen maken voor afscheid te nemen, want het is nog geen 6juli. Raar maar waar zeg. Mag ik je bedanken namens ons allemaal, voor de ongein, de liefde en het luisterend oor. Weet zeker dat wij elkaar nog gaan tegenkomen, maar het is wel vreemd om niet bij je afscheid te zijn, mijn moeder zal het onwaarschijnlijk niet gaan begrijpen. Maar ik weet het zeker, zij zal je ook gaan missen. Maar ook je collega’s ach voordat dit een treurverhaal wordt.

De corona heeft meer kapot gemaakt, dan men liefheeft, doet mij zeer om te lezen dat mensen denken dat er niks meer aan de hand is. Maar ondertussen mag ik mijn moeder op gezette tijden zien en hoop dat ik het gaat redden, ja mensen de verzorgingstehuizen zijn open he, nou niet allemaal. Dat is de keiharde waarheid, net zo dat het keihard is dat Inge weg gaat, balen gewoon.

Groetjes Rob, Dien, Marcel en Alex.  

Je kan beter je mond houden

In mijn geval kan ik beter mijn pen stil houden. Want als ik zeg dat ik zwarte koffie drink in een zwarte beker, dat ik daar een gekleurde joden koek bij wil of een heerlijk mergpijpje je weet wel bruine chocolade met een witte substantie dan ben ik een racist. Nee ik geniet van het leven.

Dat er nu mensen vergeten dat er veel mensen toch wel overleden zijn aan corona, is toch wel vreemd. Dat de nertsenfokkerij in 1 klap opgedoekt is heeft met corona te maken. Of gewoon de wil van bepaalde mafkezen. Dat mensen ongemerkt slavendrijvers zijn. Maar niet opvallen

Vind ik vreemd. Iedereen weet het maar niemand doet er wat mee. Dat oostblokse werknemers verplaatst worden en overal waar ze zijn geweest corona uitbreekt. Dit is zeker ook een lobby om de mensheid vegetarisch te maken.

Dat we respect hebben voor de zorg. Ja zeker dat ze 1000 euro krijgen helemaal goed.

Maar de chauffeurs die waren hard nodig in de corona tijd. Cruciaal zeg. We reden door, we werden behandeld als melaatse mensen. We mocht nergens meer naar binnen, maar stonden wel te wachten in zweethokken. Niet meer naar de wc konden bij de klant. Niet meer mochten eten onderweg. Nee dit is niet gebeurd, de FNV gaat zich nou druk maken over de uitbuiting van oostblokse chauffeurs. Echt waar. Het woordje respect is godverdomme ver te zoeken. Wat voelden wij ons in het hempje staan. Maar dit is niet gebeurd.

Zijn we gehersenspoeld, praten we onzin. Zijn alle regels onzin. Het maakt niet uit wat ik schrijf. Daarom schrijf ik dus maar niet..