Diepe buiging Maarten

Wat een dwaas wat een gek. Maar dat is eenmaal zo. Die man is geen machine die man is een mens.

Zwemmen ok maar de elf elfstedentocht hij begon eraan. Niet wetende wat ie zou veroorzaken in Friesland. Friesland was 1 grote familie. Friesland is een grote familie. De bruggen stonden vol er stonden files in dorpjes waar nooit een file had gestaan. Laat staan dat mensen ooit van het dorpje hadden gehoord.

En Maarten maar zwemmen. Het was een nacht van de verlichting vele tractors reden mee. Vele mensen stonden weer langs de kant. En Maarten zwom door. De verbinding tussen vele mensen dat is een voorbeeld voor het hele land. Want bij sinterklaas was het al zo. Wij willen een feest en nu weer het is een feest en alleen met een feest kan Maarten doorzwemmen en het feest was er.

Maar hij stopte. Goh daar kwamen de eerste tweets . Onmenselijk gewoon. Waarom al die aandacht. Stelletje azijnzeikers zijn die mensen. Kijk eens verder dan je eigen wereld. Kijk eens naar wat ie gedaan heeft.

Beginne met een gedachte . Ik zou blij zijn met 11.000 euro en nu is 2,5miljoen euro. Daarbij nog veel veroorzaakt.

Ja ik zeg diepe buiging Maarten. Weet zeker dat je al nadenkt over het volgende. Dat doe je altijd. Opgeven is geen optie maar doorgaan ook niet..Je bent een topper..Ja je bent een mens..

Tja ik lees niks over sleurhutten

Gisteren een mooi feestje ergens in noord Holland. Dan is vanuit Almere altijd weer een feestje om daar te geraken.

Want eigenlijk voel je het al aankomen. Heb ik al een blog geschreven over sleurhutten. Dat vroeg mijn schone zus gisteravond. Eh nee.

Maar het is eigenlijk wel heel opvallend. Dat de caravans niks veranderd zijn. Nog steeds verkeerd beladen. Te kleine auto’s ervoor. Te grote sleurhut erachter. Liefst met 4 fietsen erop of voor. Nog mooier op het dak geplakt. Maar die mensen rijden nog steeds niet door. Dan heb je ook nog de mensen die denken.

Die denken dat de hele snelweg bestaat uit 6 rijbanen en dat rechts rijden een optie is waar voor betaald moet worden en als dat dan ook nog met een sleurhut erachter gebeurd. Die dan vrolijk op tijd al op de 5e rijbaan gaat rijden is dat pure ergenis.

Waarom staan eigenlijk nog de borden met de snelheid langs de snelweg. Waarom eigenlijk. Want het lijkt wel. Dat ik de enigste ben. Die wordt gedwongen door zijn eigen auto zich aan de snelheid te houden

Maar ik maak nog meer zorgen. Zorgen als de schoolvakanties voorbij zijn. Dan komen de grijze plaag weer op de weg. Nee de ellende is nog niet over.

Wat wij wel hebben gedaan. Geen ruzie gemaakt. Wie rijdt er terug als het feestje over is. Geen van beide. Gewoon blijven slapen. Heel toevallig in een chalet oftewel een sta caravan dat dan weer wel..

Tja het is me toch wat…

Ik wil ook een…

Het is weer zaterdag. Dus dan zit er weer een ritje naar Laren in. Naar mijn moeder. Die ik had beloofd van de week. Dat we kiwi en aardbeien mee zouden nemen.

Dus we rijden heerlijk over de snelweg heen zonder haast. Want dat heeft de rest van de wereld al. Parkeer mijn Pirate en stappen uit. Lopend naar de ingang zijn we best wel stil. Lopend door de lange gang heen. Hangen daar de mooie schilderijen. Alleen met een prijskaartje tja de hoofdprijs.

Daar zat ze in haar racestoel. Niet verbaasd maar een lege blik. Maar toen ze het beroemde bakje zag met kiwi en aardbeien. Ja zullen we naar boven gaan. Dat is goed. Maar we gaan wel naar de kroeg. Want ik hou niet van een droog tongetje.

Het bakje opengemaakt en die vriendelijke jongedame om koffie gevraagd . Drie bakjes koffie met drie koekjes erbij. Maar mijn moeder at ook steeds drie stukje fruit. Wij zaten met zijn drieën aan een tafel. Dat zijn wel een boel drieën weer zeg. De koffie was warm en mijn moeder houdt van koekjes. Ik zeg nog zo. Niet te snel. Hap weg klaar.

Het mooie is. Dat mijn moeder ooit voor mij zorgde. Nu zit ik steeds. Niet te snel eten. Slikken drinken doe nou rustig en ga zo maar door. Toen alles op was. Was het ook weer klaar. Breng mij maar terug.

Daar in de huiskamer. Kwam weer de koektrommel langs. Het is dan raar te zien. Dat mijn moeder het probeerde te zeggen. Ik wil ook . Hallooo vergeet mij niet. Maar de woorden kwamen er niet uit. Dus dan ben ik er.

Ik wil ook een koekje. Ik wil zoveel. Ik wil mijn moeder weer zien lachen. Ik wil mijn moeder een blik geven die vol is. Ik wil zoveel maar weet dat ik niet alles krijg. Ja ik wil ook een…koekje eten met jou

Moet een jong iemand chauffeur worden, ja dat moet ie

Het gaat al een tijdje rond in transportland. Chauffeurs te kort.

Gisteren kreeg ik de vraag, moeten jongeren chauffeur worden. Als ze het chauffeursvirus hebben dan worden ze het zeker, want een chauffeur maak je niet dat ben je gewoon. Maar er is wel een grote MAAR aan.

Toen ik ooit in het verleden begon, had ik een mooi salaris, ik was de man want ik werkte en mijn vrienden studeren toen allemaal, ja en als je dan werkt, dan heb je geld. Dit was 27 jaar geleden. Vanmorgen sprak ik een collega van 23 jaar en die zei precies hetzelfde, dus in al die jaren is voor de echte chauffeur die jong begint niks veranderd, maar net zoals bij mij en dus ook bij mijn collega, zullen de studiebollen na een paar jaar veel meer gaan verdienen, maar minder van de echte wereld zien. Zijn dat dan hoogopgeleiden en wij chauffeurs laagopgeleiden.

Want zijn de lonen in het transport nou echt vergelijkbaar, nee is het antwoord, laag basissalaris en hoge belasting schaal, ooit mochten we overuren maken, ooit mocht dat en betaalde de baas alles uit naar vertrouwen in de werknemer. Nu in de tegenwoordige tijd, gaat alles digitaal, uren zijn aan banden gelegd door regels die gemaakt zijn ergens in Brussel, daar zitten nou die hoogopgeleide mensen die niks weten van de echte wereld, stelselmatig wordt al jaren bij cao-onderhandelingen handjeklap gedaan, nu in 2017 wordt er al geschreven, dat de verdiensten niet opwegen tegen de kosten.

Maar ik kan het helemaal verkeerd begrijpen, zonder chauffeurs kan een transportbedrijf niet bestaan, zonder chauffeurs zouden er geen huizen ergens staan, zonder chauffeurs zou de koelkast niet gevuld zijn enz. Bekend verhaaltje maar al jaren de waarheid, de chauffeur denkt er het zijne van en knikt gewoon ja, kijk eind van de maand naar zijn salarisstrookje en denk dan, als de bedrijven nou eens gaan nadenken, als we de chauffeur nou echt eens gaan betalen, naar wat ze doen en hun niet met het laagste basissalaris thuis laten komen. Behalve in de advertenties, verdien 2500 tot 3000 euro neem nu contact op met het uitzendbureau, jazeker wordt chauffeur bij hun, maar dat verdienen doe je echt niet.

Waarom is er geen waardering voor de chauffeur, die elke dag het gevaar opzoek, niet wetende of ie door een stomme actie van iemand, in de avond niet uit zijn truck stapt. Waarom worden de lonen stelselmatig laag gehouden.

Zal het verhaal effe omdraaien, waarom pikken wij chauffeurs het nog, waarom staan we niet zij aan zij op de snelweg, waarom staan we niet op. Zeggen we en stellen we, nu is het genoeg. Waarom moeten wij uren maken, terwijl iemand die 36 uur in de week werkt, nog meer salaris krijgt, waarom krijgen wij niet waar we recht op hebben, dit zal niet gebeuren, omdat we chauffeurs zijn die van hun werk houden, dagelijks hun best doen om het spul heel te houden.

Ja ik ben ook te lief, maar ben het gewoon helemaal zat, we schreeuwen wel, maar we hebben geen klote. Moet een jong iemand chauffeur worden, ja dat moet ie. Want het is en blijft het mooiste vak wat er bestaat ook al verdien je een fooitje.

De vrouw die het gewoon zei.

Ze is niet meer. De vrouw die respect zong en wij hadden respect voor haar muziek. Mag ze een mooie tijd krijgen bij die andere muziekhelden daar boven in de fucking hemel.

Kleine mededeling

Morgen 16 augustus om 18.15 ben ik te gast bij radio1 . Om te praten over het bloggen en het chauffeur zijn.

Bij niewsenco snap er ook niks van hoor dat ze bij mij zijn terecht gekomen. Maar heb wel een verhaal. Moet je al jongeling chauffeur worden. Zeker weten. Maar er zit een maar aan.

Ach het is gewoon leuk dat ze bij zijn terecht gekomen. Zal er wat van maken. Zoals altijd.

Ze is lief he..

Niemand maakt mij gek. Ook al denken of hopen ze dat. Waarom begin ik zo.

De afgelopen dagen leek wel of de hele wereld recht op mij af kwam met een noodgang. Soms heb je dat wel eens. Maar zie je altijd weer een uitgang tot genieten.

Want ik was vandaag een beetje laat. Kwam door verschillende dingen. Maar toch nog langs mijn moeder heen. De tuinmannen waren druk met snoeien. Ik reed er langzaam langsheen. Waarom zou je hard rijden als mensen aan het werk zijn.

Nog langzamer liep ik naar de schuifdeuren want voor mij liep een oude man die niet helemaal rechtdoor kon lopen met zijn rollator. Ok ik vindt het best. Eenmaal binnen ja dan loop je weer die gang in. Moet er zo onderhand wel aan gewend zijn. Nou het zal nooit wennen.

Ik loop de huiskamer in en zeg een beetje hard. Hallo . Mijn moeder kijkt op en zegt niet eens wie ben jij. Nee ha Alex. Ja die ja. Ik geef haar een kus en ze kijkt me vragend op haar manier aan. Gaan we naar de kroeg ma zei ik haar. Nee niet naar de kroeg maar wel wat drinken. Eh oké dan duwend haar rolstoel door gang heen.

Kom ik toch bij de kroeg uit. Laat ook maar. Die stoere grote vent is op dit moment een klein miezerig mannetje. Die voor zijn moeder een cassis haalt. De pretoogjes van haar , hoe ze probeert te praten. Haar fantasie op de loop laat. Ik de waarheid daar mag uithalen. Dat er man gaat zitten. Die ze aankijkt en haar hand voor haar mond houdt omdat ze giegelt als een klein meisje. Ja die man was echt om te lachen.

Deze momenten zetten mij weer met beide benen op de grond. Gewoon die spaarzame momenten met mijn moeder als ze een goede dag heeft. Gewoon tof.. Ik rijd haar terug naar de huiskamer. Zet mij maar neer voor de tv . Oh nee ik wil op de bank zitten. Tuurlijk kan dat. Met hulp van die jongedame daar. Tillen wij haar uit de stoel en stap ze in het luchtledig naar de bank naast haar. Ze zat op de bank. Maar dat harde kussen in haar rug he. Ok schuif het weg. Til mijn moeder op en schuif haar in de bank. Schrik dat ik haar zo op til.

Ik ga je verlaten ma . Ga je zwaaien. Kus kus en nog een kus. Loop ik naar de deur. Hoor ik ineens daag. Ik draai me om en steek mijn hand op. Ze zwaait me uit. De begeleiding keek op en zeiden de gouden woorden

Ze is lief he. Ja dat is altijd geweest en nu nog steeds op haar eigen manier..

Kleine mededelingen

Hoi allemaal.

Alexschrijft.nl gaat een nieuwe weg inslaan..Ik gaat over dingen schrijven die ik leuk vindt. Niet meer in opdracht.

Als ik over een gehaktbal wil schrijven doe ik dat. Als ik over mijn moeder wil schrijven doe ik dat nog steeds..

Het chauffeur zijn staat hoog in mijn vaandel maar het internet is toch wel een beetje verrot. De mensen lezen niet meer en reageren als een blinde die niet kan lezen. Dat maakt mij niet uit. Maar zo onderhand denk ik. Waar gaat het met deze wereld heen.

Op de snelweg negeren we het rode kruisje al. Alleen op internet weten we het rode kruisje rechtsboven in niet te vinden.

Bloggen blijf ik voorlopig nog doen. Maar alleen over de onderwerpen die ik zelf bepaal. Dat is de wereld van een blogger . Gewoon schrijven wat je zelf wilt..

Lisa2 alert een welkome toevoeging voor de veiligheid.

De dooie hoek bij voertuigen is al jaren een hekel punt van geen aandacht, vele manieren zijn er bedacht om van alles te bedenken om de fietser/ voetganger te beschermen. Maar nog steeds gebeuren er ongelukken ondanks alle spiegels op vrachtwagens en systemen op personenwagens.

Binnenkort gaan de scholieren weer naar school, de tijd van dat papa of mama ze afzette bij school is voorbij, nee ze willen nu op de fiets naar de grote school, vele nieuwsberichten komen voorbij, dat kinderen niet meer kunnen fietsen en dan nu slingerend door regen en wind in de ochtend naar school gaan, liefst met zijn drieën naast elkaar en daarachter rijdt een grote vrachtwagen, de chauffeur is bang om erlangs heen te gaan. De chauffeur zit hoog en droog en ziet op een gegeven moment niet meer waar de fietsers zijn. Bij een stoplicht gaan ze naast je staan, de richtingaanwijzer die knippert valt niet op, de fietsers moet rechtdoor, de chauffeur rechtsaf. Het gevolg is bekend.

Ooit was er in 2006 een systeem ontwikkelt, door een man, die er nauw bij betrokken was en ging nadenken, daar kwam Lisa 2 alert uit, een systeem, wat de chauffeur waarschuwt en een signaal in de cabine, maar daarbij ook de gehele zijkant laat knipperen, maar die man he stak er veel geld in. De landelijke politiek werkte hem tegen, maar de gemeente Amsterdam/Utrecht/Rotterdam en vele bedrijven namen het systeem in gebruik. Wat klopt er niet. De regering geeft geen goedkeuring en de gemeentes steken belastinggeld in het systeem om het installeren op hun voertuigen. Wat klopt er niet dan.

Nu in 2018 is er een opleving en vraagt de ontwikkelaar weer de aandacht, om erkenning te krijgen van de regering. Tuurlijk is het you tube filmpje uit 2006 erg gedateerd, maar uiteindelijk is er in 12 jaar weinig veranderd. Nog steeds is de dooie hoek een groot probleem, tuurlijk zullen vele mensen het gaan ontkennen, maar voorkomen is nog steeds altijd beter, dan achteraf de bloedspetters van je cabine afschrapen.

Ik vraag jullie om jullie hulp, deel deze blog en veroordeel mij niet. Veroordeel de politiek die u kinderen in gevaar brengen door spiegels en andere oplossingen te laten monteren, terwijl er een man is die iets moois bedacht en tegengewerkt werd, door mensen die geld belangrijker vonden.

De politiek moet wakker worden, want het is gewoon niet eerlijk geweest, de dooie hoek bestaat nog steeds altijd en is altijd nog de grootste boosdoener in het verkeer. Het is beter om gewaarschuwd te worden dan niks zien in een spiegel die verkeerd staat afgesteld, het is beter om een actie van een fietser voor te zijn, dan dat fietser voor jou actie onder je voorwiel ligt.

Hier is de link van de site van lisa2alert, deel dit filmpje,kijk niet naar het jaartal omdat het nog steeds de werkelijkheid is, die elke dag voor komt.